Autodestrukcja Gowina

Ledwo człowiek jeden dzień się napawał swoją nową zabawką, a już mu wszyscy obrzydzili życie. Gowina obśmiano, wyszydzono i zrobiono z niego "Palikota prawicy" na samym starcie. A może zasłużył jednak na odrobinę wyrozumiałości, na chwilę cierpliwości? No i w tym właśnie cały problem. Że nie zasłużył.

Załamany człowiek zazwyczaj przysiada, podpiera głowę ręką i zakrywa twarz w bezsilności, względnie łapie się za głowę w poczuciu otaczającego go absurdu. Tak właśnie i ja uczyniłem w ostatnich dniach. Absurd jest tutaj słowem kluczowym, zważywszy na to, jaki postulat zaproponował Jarosław Gowin podczas hucznego kongresu, okraszonego wokalnymi popisami godsonowych córek. Pytam ze sporą, naprawdę sporą dozą zaskoczenia: jak Gowin mógł zaproponować, by rodzice głosowali w zastępstwie swoich niepełnoletnich dzieci? Nie do końca wyobrażam sobie funkcjonowanie takiego przepisu wyborczego, który polegałby na:

a) oddawaniu głosu za dziecko, powiedzmy, roczne, dwuletnie etc., które.... tłumaczyć chyba nie muszę. Krótko tylko mówiąc, każdy człowiek widzi, że ów ludzik malutki może co najwyżej ubabrać się zupą ze słoiczka, nie być natomiast świadomym wyborcą, którego się tylko czasowo przy urnie "zastępuje". Dodam nawet (z obrzydeniem), że lewica (przykładem Belgia) takie dziecko by chętnie "abortowała", w ogóle nie uznając go jeszcze za człowieka

b) oddawaniu głosu za dziecko, powiedzmy, 17-letnie, które z furią w oczach znieść musi, że lewicowi rodzice wybiorą jego głosem - głosem np. narodowca - Millera na Polski premiera. Mogłoby w takiej rodzinie dojść na tym tle do nieprzyjemnych scysji, rękoczynów, a nawet pozbawienia kogoś życia. Wprawdzie mogłaby to być finezyjna gra "Polski Razem", obliczona na zmiejszenie ogólnej liczby ludności i doprowadzenia tym samym do obniżenia wskaźników bezrobocia - ale o aż takie wyrafinowane intryganctwo i przebiegłość nowej siły politycznej nie posądzam.

Chciałbym nazwać gowinowską propozycję strzałem w stopę, ale to raczej samorozwalenie się bronią rakietową. Jeśli dodamy do tego dość mało wyszukane jabłkowe logo - które każdy już zdążył słownie ugryźć/rozgnieść/zjeść - to wychodzi nam jedna wielka porażka. Wzmacniana jeszcze dodatkowo przez inne środowiska prawicowe, które jak zwykle w wielkim poczuciu jedności rozszarpują się na strzępy. Nagle z dnia na dzień Gowin przestał być użytecznym młotkiem (na Platformę oczywiście - intelektualnych walorów nie śmiem takimi słowy określać), którego się lubi, bo mówi jak jest. Teraz, gdy już stanął na czele nowej formacji stał się agentem Tuska, mającym za zadania wyrwać głosy PiSowi. Tak jak niegdyś Palikot miał przyciągnąć zniechęconych lewicowców z topniejącego elektoratu PO. Przyznam, że może być w tym sporo racji, jeśli jednak nie jest to prawda i Gowin chęci ma szczere - to i tak ciężkie przed nim zadanie. Ma w swoich szeregach Elżbietę Jakubiak - osobę wielce poczciwą, ale w kwestii poglądów raczej nisko uposażoną - wystarczy tylko przypomnieć wypowiedź na temat funkcjonowania państwa w sferze urzędnik-przedsiębiorca:

Robert Mazurek: Gdyby nie biznes, byłaby pani bez pensji

Elżbieta Jakubiak: To nieprawda! Wypracowuję ją, wydając panu zaświadczenia, by mógł pan prowadzić dzałalność gospodarczą. W pewnym sensie, to ja panu pozwalam pracować.

Liberalizm gospodarczy podważa nie tylko nowa, pierwsza dama "Polski Razem", ale i sam Gowin, który bez oporów głosował za podwyżką VATu. Ale to nie wszystko - Tak jak do tanga trzeba dwojga, to do nowego otwarcia w polityce musi być przecież obowiązkowo "trzech tenorów" - do tego grona, mającego swoje za uszami, dochodzi jeszcze bowiem Przemysław Wipler, obecnie polityk bardzo nadszarpnięty wizerunkowo. Podsumowując zatem całą tę inicjatywę - trudno się oprzeć wrażeniu, że to kolejny, nieznaczący na dłuższą metę twór, mający ambicję wbić się w centroprawicową i umiarkowaną lukę między PO a PiS - ale niestety, dla wszystkich tych inicjatorów - takiej luki nie ma, taka luka nie istnieje, co już wielokrotnie powiedziano. Być może Gowin jest politykiem ciekawym i racjonalnym, ale tylko jako nieco zgrzytający trybik w większej maszynie. Sam stając się maszyną, prędko się zatrze, bez względu ile będzie miał części zamiennych i pomniejszych trybików. Wygląda mi to na jedną wielką ucieczkę z tonącego okrętu z jednej strony (byli posłowie PO) i na ostateczną szansę na reelekcję do europarlamentu ze strony drugiej (frakcja postPiSowska, PJNowska). Oddolnej inicjatywy, odpowiedzi na potrzeby społeczeństwa nie widzę. A niestety, każdy dom budowany od dachu nie może powstać i tego prawa fizyki Gowin nie pokona, Jakubiak nie zwalczy biurokracją, a Wipler nie wpląta w konflikt z policją.

Chociaż chciałbym się pomylić. Jak nigdy.