Politycy PJN i Solidarnej Polski to w istocie wyturlane z PR - owego śniegu bałwany,
które uwierzyły w swoją moc, pobiegły z motyką na słońce, a teraz roztapiają się
z każdym kolejnym sondażem.
W 2010/2011 roku ludzie wrogo nastawieni do PIS-u zadali sobie proste pytanie: co zrobić, żeby osłabić Kaczyńskiego? Odpowiedź była prosta. Wyprowadzić z ich szeregów naburmuszone pychą jednostki podatne na agitację. Wiadomo, że nic tak nie przemawia do politycznych wilczków jak kwestie ambicjonalne. Postacie takie jak panowie Ziobro, Migalski, Kowal czy Poncyliusz to stuprocentowe samce alfa, które z trudem znoszą podporządkowanie w jakiejkolwiek formie. Nie można mieć do nich o to pretensji... Tacy się urodzili. Pochwała natomiast należy się wszystkich tzw. doradcom, którzy bili w bęben pychy podjudzając panów do założenia własnych partii. Wiara w złudną siłę swojego politycznego kapitału doprowadziła ich do miejsca, w którym są obecnie (Solidarna Polska może liczyć na 2 procent poparcia, a PJN od dawna oscyluje na granicy 1 punktu procentowy CBOS 17.05.2013). Ci z nich, którzy załapali się do europarlamentu jak Kamiński czy Migalski zbierają jeszcze owoce swojej dawnej pracy w PIS-ie. Nie zmienia to faktu, że zarówno PJN - owcy jak i Ziobryści zaczynają rozumieć, że popełnili błąd, co Hoffman (w odp. Kurskiemu) kwituje nad wyraz dobitnie: ,,Połowa twojego klubu wisi u nas na klamce. Ale te drzwi są na razie zamknięte".
Oby zostały zamknięte już na zawsze, bo nie warto rozmieniać partii na drobne.
