Yer Blues.
(Tu znajduje się music box: theblues-thatjazz.com/en/box/9301-yer-blues-and-john-lennon.html )
Beatlesi w latach 60-tych „rywalizowali” z Rolling Stonesami, w każdym razie członkowie obu tych zespołów śledzili wzajemnie wszystkie muzyczne pomysły. Zasadnicza różnica między genrami tych zespołów polegała na źródłach, fascynacjach muzycznych, które inspirowały ich na początku. Beatlesi mało interesowali się bluesem, bardziej skifflem – Stonesi wręcz przeciwnie.
Rock’n’roll powstał na bazie bluesa. Cała pierwsza fala brytyjskiego rocka korzystała z nagrań amerykańskich bluesmenów, które wtedy pojawiły się na Wyspach.
Beatlesi grali w tym czasie w Niemczech, w klubach Hamburga. W ich repertuarze można było znaleźć np. Besame Mucho – utwór, który trudno sobie wyobrazić w wykonaniu Stonesów w pierwszej połowie lat 60. Stonesi, zanim zaczęli pisać swoje piosenki, grali ‘białe’ wersje czystego bluesa, np. Little Red Rooster, który to utwór z kolei był nie do pomyślenia u Beatlesów.
Dla mnie to główny powód by muzykę Beatlesów uznawać za odłam ‘Popu’. Teraz, gdyż Pop jako gatunek muzyki rozrywkowej w latach 60. nie istniał jeszcze.
Oczywiście w dorobku Beatlesów można znaleźć dużo utworów rockowych, typowo rockowych, czyli takich, których struktura akordowa wywodzi się z bluesa. Oni jednak wypracowali własny styl, specyficzny tylko dla nich. Nikt tego beatlesowskiego stylu nie kontynuował, nie rozwijał. Pewnie dlatego, że nikt nie umiał dorównać Lennonowi i McCartneyowi w pisaniu piosenek. U tej pary iskra boża świeciła zbyt mocnym blaskiem.
John Lennon, 1968
John Lennon napisał jednego, typowego, 12-taktowego bluesa. W 1968 roku wyszedł podwójny album The Beatles.. Z powodu białej okładki wśród fanów powszechnie znany jest jako White Album. Drugim utworem na drugim dysku był
Yer Blues.
Lennon w wywiadzie, wkrótce po wydaniu albumu mówił, że jest to „przyjacielska parodia bluesa”. Tytułowe Yer było zamiennikiem ‘your’ – chodziło chyba o sparodiowanie żargonu używanego przez czarnych bluesmanów, zwłaszcza tych pochodzących z Delty.
Pierwszą część 1968 roku Beatlesi spędzili w Rishikesh, w Indiach, studiując transcedentalne medytacje, pod okiem poznanego w Londynie guru, Maharishi Mahesh Yogi. Medytacje te traktowali bardzo poważnie. „Może wydawać się ten obóz śmieszny, ale to było bardzo piękne, a ja medytowałem przez osiem godzin dziennie. Napisałem tam najsmutniejszą piosenkę na świecie. W Yer Blues kiedy pisałem –‘jestem taki samotny, chcę umrzeć’ – wcale nie żartowałem. Tak właśnie się czułem” – tak tekst wyjaśniał John Lennon.
Bardzo prawdopodobne, że te bluesowy nastrój udzielił się Lennonowi po wysłuchaniu poprzedniego dnia płyty Sleepy John Estesa, czarnego bluesmana z Tennessee.
Yoko Ono
Adresatem tego bluesa była Yoko Ono. Jej związek z Lennonem był w fazie początkowej, ale Yoko bardzo często pisała do Johna podczas pobytu Beatlesów w Indiach. Zespołowi ten utwór bardzo przypadł do gustu. Być może dlatego, że był rzadkością w ich twórczości. Wkrótce po powrocie do Anglii nagrali tego bluesa akustycznie w domu Georga Harrisona w Esher, w maju 1968 roku. Nie była to jeszcze wersja na płytę.
W studio na Abbey Road był mały pokoik, jakby dobudowany do głównego pomieszczenia. White Album był przygotowywany bardzo starannie. Beatlesi nagrywali bardzo wiele wersji utworów, np. piosenkę Harrisona Not Guilty nagrywano ponad 100 razy, a wynik ich nie zadowalał. Realizator dźwięku Ken Scott był mocno zdegustowany i rzekł do nich: „Do diabła, jedyne co potrzebujecie to przenieść się do tego małego pokoiki za drzwiami.”
Pokoik, w którym była tylko konsola z magnetofonem czterościeżkowym, miał wielkość 2 x 2 metry. Lennon zawołał: „to świetny pomysł, spróbujmy z następnym numerem.”
Tym następnym numerem był Yer Blues. Ledwo się zmieścili z instrumentami. Ringo Starr, po wielu latach, wspominał tak: ”Yer Blues na White Album. Możecie nie uważać go za coś na szczycie. To było dla naszej czwórki wspaniałe. Co chcę powiedzieć: to było prawdziwe kiedy siedzieliśmy w pudełku 8 x 8 stóp, mocno ściśnięci i robiliśmy to co umieliśmy najlepiej, graliśmy. Cała nasza grupa była razem. To było jak gruntowy rock, tak – naprawdę gruntowy blues.” W tej klitce Beatlesi poczuli się tak jak na samym początku swojej kariery.
Tylko tym można wytłumaczyć, że spędzili tam wiele godzin. Nagrywali na tej konsoli, która była po raz pierwszy wykorzystana, w kolejności ścieżek: perkusja, bas, gitara rytmiczna i prowadząca oraz na końcu wokal Johna Lennona. 13 sierpnia dokonali 17 kolejnych wersji. Dopiero następnego dnia po zmiksowaniu i dokooptowaniu nowej ścieżki wokalnej uznali, że Yer Blues wypełnia wysokie wymagania, jakie sobie postawili.
Pod koniec 1968 roku w programie TV The Rolling Stones Rock and Roll Cirrus została wykonana 9-minutowa wersja Yer Bluesa. Dla tego jednego programu powołano grupę pod nazwą Dirty Mac, która grała w składzie: John Lennon, Eric Clapton, Keith Richards i John Mitchell. (To wykonanie zostało wydane na CD i video dopiero w 1996 roku.) To było pierwszy raz, kiedy Lennon wystąpił poza Beatlesami.
Lennon z Claptonem wykonali Yer Bluesa wspólnie jeszcze raz. Odbyło się to we wrześniu 1969 roku na koncercie w Toronto. Obok nich wystąpili Yoko Ono, Klaus Voormann na gitarze basowej i Alan White na perkusji. Koncert został nagrany i wydany jako Live Peace in Toronto, a sygnowany przez nowy projekt Lennona - The Plastic Ono Band. Po koncercie Lennon namawiał Claptona do przystąpienia do projektu. Clapton rozważał propozycję Lennona, lecz ostatecznie wybrał inne propozycje.
Okładka płyty Live Peace in Toronto
Yer Blues lyrics:
Yes I'm lonely wanna die
Yes I'm lonely wanna die
If I ain't dead already
Ooh girl you know the reason why.
In the morning wanna die
In the evening wanna die
If I ain't dead already
Ooh girl you know the reason why.
My mother was of the sky
My father was of the earth
But I am of the universe
And you know what it's worth
I'm lonely wanna die
If I ain't dead already
Ooh girl you know the reason why.
The eagle picks my eye
The worm he licks my bone
I feel so suicidal
Just like Dylan's Mr. Jones
Lonely wanna die
If I ain't dead already
Ooh girl you know the reason why.
Black cloud crossed my mind
Blue mist round my soul
Feel so suicidal
Even hate my rock and roll
Wanna die yeah wanna die
If I ain't dead already
Ooh girl you know the reason why.
Nowy Salon24 uniemożliwia umieszczenie tylko jednego music boxa.
Yer Bluesa można posłuchać na moim archiwum mp3 pod tym adresem:
<a href="http://chomikuj.pl/Moja_muzyka/Muzyka_rozrywkowa/Blues/'Yer+Blues'">Yer Blues</a>
