W ciągu ostatnich dni w środkach masowego przekazu możemy zauważyć wybuch propolskich sympatii. Głównym powodem ocieplenia wizerunku Polski jest niewątpliwie solidarność z walczącymi zarówno w sferze politycznej jak również czysto społecznej.
Ukraińcy są nam wdzięczni za okazaną pomoc, ale sądzę, że Polacy również im powinni być wdzięczni.
Determinacja i upór Majdanu pokazują, że w Polsce w roku 89 można było inaczej. Ukraińcy pokazali nam, że w imię honoru można zakwestionować kompromisy zawierane z mordercami narodu oraz że bandyta z którego poruczenia dochodzi do rzezi na ulicach, w ocenie społecznej traci bezpowrotnie legitymację przedstawiciela narodu.
Za to serdecznie im dziękuję.
P.S. Mam nadzieję, że nie dacie się zwieść cywilizowanym doradcom, ideologizowanej polityce kompromisu za wszelką cenę i pustemu dialogowi z niedawnymi katami, który prowadzi jedynie do restytucji bandyterki na salonach.
