Kolejna pomnikowa profanacja, i znów fala oskarżeń, przepraszania i wykliniania. I soli trzeźwiących – że w innych przypadkach podobne akty określa się jako performance lub różnego rodzaju akcje artystyczne, których swobody (twórczej) hamować nie należy. Wszystko powtarza się do znudzenia, bo jeśli odrzucimy odpowiedź zawierającą brak odpowiedzi – czyli że zrobili to „jacyś idioci”, powracają te same pytania. Cui bono (fuerit)? Nawet jeśli wykon załatwili szaleńcy. Mechanizm tych niezmiennych, a wciąż skutecznych działań dawno opisał N. Finkelstein, więc trzeba by go przywoływać również do znudzenia.
Jednak ponieważ rzecz cała dość wyraźnie łączy się z (również regularnymi) „zagrywkami Grossem”, a o ich negatywnych skutkach wypowiedziała się sama red. Danuta Skóra, pojawia się pytanie bardziej świeże. Minął już kwartał rozliczeniowy, którego wyników można było oczekiwać najdalej w sierpniu. Czy ukazała się informacja, na jaki cel społeczny lub charytatywny (bo w czasie konferencji prasowej podawano odmienne wersje) ZNAK – zgodnie z zapowiedzią – przeznaczył zysk ze Złotych żniw? Może najgłośniejsi obrońcy wydawnictwa, poddanego wiosną niesłychanej, morderczej presji – coś wiedzą?
Gdyby się okazało, że rozterka trwa i decyzja wciąż nie zapadła, to sensownym rozwiązaniem wydaje się przekazanie części tych pieniędzy na wykonanie monitoringu w Jedwabnem. Cel społeczny czytelny, a często obiekty robiące wrażenie mniej istotnych – są w „strefie chronionej”.
Byłoby to zgodne z deklaracjami red. Skóry, które jak dotąd, żadnego potwierdzenia w rzeczywistości nie miały. I dobra okazja do wykonania pierwszego kroku, oznaczającego, że w interesie, w jakim uczestniczy ZNAK, „nieznani sprawcy” udziału nie biorą. No i że nie jest to dalszy ciąg tego samego interesu, bo na razie na to właśnie wygląda.
