Palikot, chociaż mało znaczący cwaniak, właśnie przez swoje cwaniactwo podoba mi się - przechytrzył wszystkich prostym pomysłem, w dodatku będącym na topie w Europie, zagospodarowania ogromnej rzeszy odrzuconych: pedałów, lesbijek, transwestytów, pałkarzy. Jest ich bezlik w każdym kraju, również tym nad brudną i cuchnącą Wisłą, wystarczy dac im sygnał, podac sprytnie polityczną rękę, którą będa lizać jak psy kiełbasę. Co dalej, co z prawdziwą polityką? A komu o nią chodzi? Kaczyńskiemu? Tuskowi? Nieudolnej SLD? O rząd dusz, sławę, możliwości zaspokajania własnych ambicji jedynie, a z resztą, tą przypadłościową jak zawsze było, tak i dalej, jakoś będzie. 10 % poparcia dla gównowiedzących o polityce zboków to obraz apatii, zniechęcenia, zniechcienia większości obywateli, którzy nawet o takim statusie nie myślą na co dzień. Bo kto myśli o ideałach, kiedy ma na karku męty codzienności, długi w bankach i sra w pory ze strachu przed utratą pracy? Niechże się przynajmniejh coś rozwali od środka władzy, która sobie tylko dobrze robi. Niechże pederaści zagrzmią nad fundamentem utartych prawidłowości, niechże rozgromią trochę towarzystwa przyzwyczajonego do odwiecznych reguł. Palikot to męt, zdolny jak to męt, zatruć zastaną rzeczywistość. Wiadomo, że z tego nic dobrego nie wyniknie, chociaż może zmusi wszystkich pierdzących w stołki przyzwyczajenia do zmiany pozycji, do myślenia o utrzymanie władzy, a tym samym do większej skuteczności jej sprawowania. życzmy sobie zawsze takich Palikotów, Tymińskich, bo oni, wzbudzając strach opanowania kręgów politycznych dają siłę do działania tyjm, co przynajmniej z wyglądu i zachowania wchodzą w orbitę tak zwanej normalności.
