Nigdy nie sądziłam…
Nigdy nie sądziłam, że pierwszy artykuł, który tu umieszczę będzie dotyczył… meczu. Zawsze myślałam, że skupię się na tym, na czym znam się najlepiej. Tymczasem tego meczu nie skomentować się nie da. Nawet laikowi. Bo jak tu wygrać? Z Ukrainą. Agresywną, nachalną, bez pardonu, nie fair.
Chociaż ma się świetnych zawodników. Polaków. Właśnie. Polaków. Ale przecież trzeba też mieć Rząd. Nie.. rząd. Prawdziwie POLSKI. Który nie pozwala faulować. Przede wszystkim na arenie politycznej. Rząd, któremu na Polsce zależy. A mamy kogo? Komorowskiego, Tuska, w których ustach Hymn Polski brzmi jakoś nie najlepiej.
Bo dla Polski starać się, walczyć, trzeba chcieć. Ale też czuć, że nie jest się samemu w tych staraniach. A „elity” tego poczucia nie dają. Wręcz przeciwnie. Tupolew może spaść, śledztwo można przespać, a Polskę… rozkraść.
Mecz można pooglądać, Polaków skopać, a z rządu się pośmiać!
