Ceterum censeo: Polska wkrótce znajdzie się poza Unią Europejską.
W notce (https://www.salon24.pl/u/cheshire/1334903,dlaczego-nowa-zmiana-unijnych-traktatow-jest-tak-niebezpieczna-dla-polski) z 25 października pisałem:
„Jak dla mnie, to jest to sytuacja bez precedensu. Żaden z polskich polityków po 1989r. nie stanął wobec perspektywy podpisania zgody na IV rozbiór Polski. Mnie to coś przypomina. Jestem pasjonatem historii, w tym zwłaszcza okresu panowania króla Stasia. Wiele czytałem i często się zastanawiałem nad przyczynami upadku i nad tamtymi ludźmi. Byli skłóceni tak jak my i naiwni (targowiczanie). Upatrywałem przyczyny w tym że niewątpliwie byli mocno zepsuci, a co za tym idzie - słabi. Symbolem był dla mnie "król Staś" i jego słynna wyprawa do walczącej w 1792r armii, która skończyła się na drugim brzegu Wisły. Ale do jasnej ... ci ludzie jednak podjęli walkę! Powołali konfederację barską, stoczyli wojnę 1792 i insurekcję 1794! Przelali naprawdę dużo krwi nim oddali niepodległość! A my? Kim my jesteśmy i JACY jesteśmy skoro oddajemy ją za darmo, bez żadnego przymusu, w drodze głosowania... Toż "królik" Poniatowski marudzący przed wyjazdem do armii: "a czy ja tam aby będę miał kuchnię przyzwoitą?" jawi się przy tym jak jakiś heros i bohater! Straszne...”
Skoro napisałem te słowa to teraz nie mam innego wyjścia: 11 stycznia o 16.00 znajdę się na Wiejskiej w Warszawie. Nie jestem szczęśliwy z tego powodu, jestem tym wręcz zdołowany. Ostatnio w demonstracji ulicznej uczestniczyłem 36 lat temu, jako student Politechniki Wrocławskiej. Nie było wtedy bijatyki, ale było duże napięcie i jasny podział: tutaj MY, a tam ONI – wtedy Milicja Obywatelska: suki na sygnale, kordon milicji, spychanie i nawoływanie do rozejścia… Potem jeszcze incydentalny udział w imprezach Pomarańczowej Alternatywy, ale to już coś innego. I oto, znów po latach „od nowa Polska Ludowa”. Nie, stanowczo nie ma powodów do radości.
Historia zatoczyła wieeeeeeeelkie koło. Dziś każdy kto czuje się Polakiem i nie chce by jego dzieci i wnuki za kilka lat szły do więzień lub ginęły w jakichś szalonych powstaniach, musi teraz coś zrobić, za chwilę może być już za późno. A jeśli myślisz, że ty jesteś za PO więc twoich dzieci to nie dotyczy, to kiedyś możesz się bardzo zdziwić, niczym Szczuka – sekretarz PPR z "Popiołu i Diamentu" Andrzejewskiego. Naprawdę.
To jak, spotkamy się w czwartek?
