Ostatnio Polska żyła emocjami. Mieliśmy spektakl z Brunonem K., było cudowne znalezienie Matki Madzi oraz cały szereg innych pierdół które zastąpiły u nas debatę nt. budżetu UE na 2014-2020. Dzisiaj, kiedy negocjacje, te oficjalne na dobre się zaczęły próbuje się je przykryć wnioskiem o Trybunał Stanu dla Ziobry i Kaczyńskiego.
Wrócenie do antypisowskiej retoryki może być ostatnią większą ofensywą tego rządu - obywatele coraz mniej chętnie przełykają tą papkę a żądają konkretów. Pokazują to zresztą sondaże - merytoryczny PiS jest dla nich znacznie atrakcyjniejszy. Zamiast konkretu w postaci deregulacji zawodów, realizacji skromnego pakietu prorodzinnego obiecanego w expose dostają odgrzewanego kotleta w postaci nieszczęsnego wniosku o TS.
Po co więc ten nieszczęsny spektakl ? Nie spowoduje on przecież kompromitacji Kaczyńskiego czy Ziobry a PO nagle nie wzrośnie od tego? Napewno nie chodzi o mobilizację elektoratu - do wyborów jeszcze stosunkowo daleko. Jedynie słuszne wydaje się wytłumaczenie, że ta w istocie zasłona dymna przykryje to co jeszcze Tuskowi z PR'u zostało - "szacunek w Europie". Warto zauważyć, że ostatnim hasłem PO był przekaz - "to nas lubią w Europie, mamy zespół który przywiezie z Brukseli worek kasy".
Nagle, dość brutalnie, okazuje się że nie po drodze nam z kanclerz Merkel która w cięciach jako sojusznika znalazła premiera Camerona. Jak wsłuchać się w wypowiedzi premiera jedzie on walczyć w "silnym aliansie 15 państw w tym Francji i Włoch" ale dodaje też "nigdy sytuacja nie była tak trudna". Trudno jest mi uwierzyć że Berlin który umie dbać o swoje interesy mając po swojej stronie nawet radykalniejszego w cięciach Camerona.
Mam nadzieję, że na salonie24 bardziej promowane będą analizy dot. walki o budżet UE (np. Janusza Wojciechowskiego i innych) niż nic nie wnoszące apele Libickiego o kordon sanitarny dla PiS'u i jego "szczere" rady dla ministra Gowina.
- m.zemla
