1. którzy odeszli są spokojni
myśli ich płyną pod chmurami
księżyc posrebrza słońce złoci
a drzewo karmi się ich ciałem
i rośnie na Twą Panie chwałę
2. ci co zostali są świadkami
i pod rygorem obecności
muszą unosić prawdę słowa
że życie jest mrugnięciem powiek
spojrzeniem na motyla w locie
szarego kotka zamyśleniem
3. i taki pogodzony z losem
ufny że mnie nie wezwiesz już
bo ci co zmarli są jak morze
już uciszone Twoim głosem
za to że rodzą się wciąż dzieci
a rzeki płyną do swych mórz
dziękuję i o nic nie proszę...
bardzo proszę nie komentować
Wszystkim Przechodniom dziękuję za wysłuchanie. Wieczny odpoczynek dla Henryki.
