1. Hala “Olivia” kilka tysięcy ludzi, którzy przyjechali na kongres założycielski stowarzyszenia Platforma Obywatelska. Tusk, Płażyński i Olechowski na scenie. Schetyna i Piskorski w kuluarach każdy obstawia inne wejście. Ludzie z Dolnego Śląska dojeżdżają autobusami zorganizowanymi przez Schetynę - oficjalnie jako kibice Śląska Wrocław.
2. Zakładanie struktur PO w terenie wygląda jak przejmowanie terenu przez mafię. Żołnierze Schetyny (najczęściej jakieś frustraty z lokalnych struktur UW) bez jakichkolwiek formalnych podstaw ogłaszają się komitetem założycielskim PO.
3. Nabór do PO to pospolite ruszenie, do którego bardzo chętnie garną się różnego autoramentu cwaniaczki wyplute wcześniej przez poważniejsze organizacje społeczne. To oni po przekształceniu się PO w partię polityczną zaczynają zajmować coraz bardziej eksponowane miejsca we wszystkich strukturach PO.
4. Tzw. prawybory w PO obywają się wg z góry przygotowanego scenariusza. Nie może być żadnego przypadku. Frekwencja zapewniona (np. we Wrocławiu kilka tysięcy kibiców Śląska Wrocław “dobrowolnie” zapewnia miażdżące zwycięstwo Grzesiowi Schetynie, gdyż tak się złożyło, że na miejsce głosowania wybrano tereny przy Hali Ludowej, gdzie grają koszykarze, których Grześ jest prezesem.
5. Rozprowadzanie “swoich” to podstawa utrzymania wpływów i sterowalności całej struktury. W PO nie ma już miejsca dla Płażyńskiego, który nie chce się zgodzić na praktyki stosowane przez “Donkowych” i “Grzesiowych” hunwejbinów. Coraz bardziej restrykcyjne zapisy w sprawie finansowania partii politycznych zmuszają PO do złamania obietnicy, że nie będzie ona brać pieniędzy z budżetu. Jednakże sieć powiązań polityczno-towarzysko-biznesowych tkana przez Genseka, Miro, Karnowskiego itd. w dalszym ciągu zapewnia skuteczne i na odpowiednim poziomie finansowanie partii. Ale tu nie ma nic za darmo i kiedyś trzeba się odwdzięczyć. Przykład córki Sobiesiaka to pikuś. Jak się popatrzy na urzędy publiczne w takich miastach jak Wrocław, Poznań, Gdańsk, Szczecin oraz spółki skarbu państwa……
6. Podwójne przegrane wybory w 2005 roku postawiły PO w sytuacji podbramkowej. Ogromne długi powyborcze jakoś trzeba spłacić. Aktywa w rękach Genseka (akcje klubu koszykarskiego) trafiają w ręce właściciela największej firmy ochraniarskiej (byłego SB-ka). Transakcja warta kilka milionów złotych może stanowić ratunek dla bankrutującej PO. Partia zostaje sprywatyzowana.
7. 2007 PO zdobywa władzę w kraju. Główni udziałowcy PO Sp. z o.o. dzielą łupy. Największe kawałki tortu otrzymują ci, którzy ryzykowali najwięcej a Wyborcy otrzymują zapewnienia dozgonnej miłości jaką obdarzać ich będą bossowie.
8. Miro, Zbychu, Grzesiu, Donek itd. tak się zapatrzyli w słupki niemalejącego poparcia opinii publicznej, że już bez skrępowania zaczęli “kręcić lody” na wszystkim ale każdy na swojej działce. Zbychu chcąc rozbić bank w kasynie, idąc za przykładem Grzesia i Pawła (obecnie z SD) stał się jednak nieostrożny i wpakował kolegów w niezłe bagno. Osoba posiadająca pakiet kontrolny udziałów PO Sp. z o.o. musi się na chwilę przenieść z Zarządu do Rady Nadzorczej, a audytor Kamiński wylatuje z pracy bo nie wziął pod uwagę albo nie zrozumiał “wysokich standardów” obowiązujących w kontrolowanej instytucji.
9. Sondaże opinii publicznej w pierwszym tygodniu października wskazują na to, że klientela na usługi publiczne świadczone przez PO Sp. z o.o. nie zmniejsza się.
