Kongres Ruchów Miejskich
Kongres Ruchów Miejskich
dariuszszwed dariuszszwed
179
BLOG

Popieram postulaty Kongresu Ruchów Miejskich

dariuszszwed dariuszszwed Polityka Obserwuj notkę 0

 W dniach 18-19 czerwca w Poznaniu odbył się Kongres Ruchów Miejskich, w którym uczestniczyli także ludzie związani z Zielonymi 2004, działający na co dzień na rzecz swoich miast. Ideą Kongresu było nawiązanie współpracy pomiędzy oddolnymi grupami mieszkańców o podobnym profilu- które w całej Polsce, w swoich miastach postanowiły aktywnie włączyć się w proces współtworzenia jego przestrzeni. Grupy te zazwyczaj chcą zmierzyć się z podobnymi problemami, które trapią ich miasta (np. chaos przestrzenny, łamanie zasady zrównoważonego rozwoju, brak rewitalizacji, brak skutecznej polityki skierowanej do grup wykluczonych, niezintegrowane systemy transportowe, zaniedbywanie konsultacji społecznych przez władze) i spotykają się z podobną reakcją władz lokalnych, które niechętnie odnoszą się do partycypacji obywatelskiej.

 

Przy okazji kampanii wyborczej Kongres wystąpił ze słuszną inicjatywą sprawdzenia poglądów kandydatów i kandydatek na posłów/posłanki i senatorów/senatorki w odniesieniu do polityki miejskiej w „Skanerze wyborczym”. Kongres słusznie bowiem zauważył, że bez tworzenia odpowiednich ram prawnych i wyasygnowania koniecznych środków na szczeblu centralnym, trudno o realizację postulatów, które Kongres propaguje. Uważam, że to bardzo dobry sposób na zainteresowanie przyszłych parlamentarzystów i parlamentarzystek problemami polskich miast, przekonanie ich do swoich racji, a także na pomoc wyborcom i wyborczyniom w dokonaniu świadomego wyboru 9 października.

 

Postulaty Kongresu Ruchów Miejskich są mi szczególnie bliskie. Sam od lat w swojej działalności publicznej staram się je popularyzować. Z przyjemnością więc odpowiedziałem na pytania do „Skanera wyborczego”, które dotyczą trzech obszarów: demokracji miejskiej, ładu przestrzennego i rewitalizacji miast. W obszarze demokracji miejskiej Kongres proponuje urzeczywistnienie idei demokracji uczestniczącej, m.in. wraz z uruchomieniem mechanizmu budżetu partycypacyjnego oraz wprowadzeniem ułatwień w zakresie występowania przez mieszkańców i mieszkanki z inicjatywą uchwałodawczą, a także wprowadzeniem w wyborach samorządowych ordynacji STV (pojedynczego głosu przechodniego). Co się tyczy ładu przestrzennego, Kongres wskazuje na znaczenie planów zagospodarowania przestrzennego, które również powinny być uchwalane przy partycypacji obywatelskiej, by ograniczyć chaos przestrzenny i występowanie konfliktów społecznych. W obszarze rewitalizacji miast, postulaty Kongresu dotyczą uchwalenia ustawy rewitalizacyjnej, zaprzestanie eksmisji na bruk i do „osiedli kontenerowych”. Kongres zwraca też uwagę na niewielkie nakłady na polską kolej w stosunku do nakładów na drogi.

 

Są to pomysły jak najbardziej zbieżne z tymi, które od lat popularyzują Zieloni. Sam w swoich publikacjach (takich jak „Zielone miasto nowej generacji”, „Zielony Nowy Ład w Polsce”, czy „Zrównoważony rozwój Metropolii Silesia”) przekonywałem, że bez ich realizacji nie ma mowy o zrównoważonym rozwoju miast, którego tak nam potrzeba, by oddychać czystym powietrzem, swobodnie poruszać się po mieście, czy brać udział w podejmowaniu ważnych dla naszego miasta decyzji. Bez wsparcia parlamentarzystów i parlamentarzystek w przyszłej kadencji naszym miastom trudniej będzie o te kwestie zadbać. Oczywiście zobowiązuję się do dalszego działania na rzecz realizacji postulatów z zakresu zrównoważonego rozwoju miast- bez względu na to, czy zostanę wybrany na posła, czy też nie.

Dariusz Szwed (ur. 25 kwietnia 1967 w Krakowie) – polski polityk, działacz społeczny, ekonomista, jeden z założycieli, a od 2004 przewodniczący partii Zieloni 2004 (z przewodniczącą Małgorzatą Tkacz-Janik). Absolwent II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, Akademii Ekonomicznej w Krakowie (międzynarodowe stosunki gospodarcze) i Uniwersytetu Warszawskiego (ekonomiczne podstawy polityki ekologicznej). Współpracownik Grupy Zieloni - Wolny Sojusz Europejski w Parlamencie Europejskim, były delegat Zielonych 2004 w Europejskiej Partii Zielonych. Członek Europejskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych. Fundator i przewodniczący Rady Programowej Zielonego Instytutu. Konsultant w zakresie zrównoważonego rozwoju i sektora pozarządowego wielu instytucji i organizacji, takich jak: Bank Światowy, Centrum Prawa Ekologicznego, Greenpeace International, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Milieukontakt Oost-Europa, Northern Alliance for Environment and Development, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Regional Environmental Center, Światowa Unia Ochrony Przyrody IUCN, WWF. W pierwszej połowie lat 90. działał w krakowskiej Federacji Zielonych. Był współorganizatorem protestów przeciw przeprowadzaniu prób nuklearnych m.in. w atolu Mururoa na Pacyfiku. W latach 1996-1997 koordynował europejską kampanię "Menu na następne Tysiąclecie", promującą zrównoważony rozwój obszarów wiejskich, sprawiedliwy handel i rolnictwo ekologiczne. Jej efektem było m.in. wprowadzenie do polskiego prawa pierwszych w historii zapisów nt. ochrony konsumentów i środowiska przed organizmami genetycznie zmodyfikowanymi[1]. W latach 2000-2002 zewnętrzny ekspert Ministerstwa Środowiska w zakresie dostępu do informacji i udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji. Był doradcą frakcji Zielonych w Parlamencie Europejskim ds. krajów akcesyjnych w kadencji 1999-2004. Do listopada 2007 wraz z Cezarym Łasiczką prowadził audycję "Ekologia polityczna" w radio TOK FM. Od 2004 roku przewodniczący partii Zielonych 2004. Koordynator kampanii "zielona gospodarka"[2] i "Zielona Europa"[3]. Organizator akcji w obronie Doliny Rospudy. Autor listu otwartego do premiera Jarosława Kaczyńskiego, w którym przedstawił argumenty za budową trasy Via Baltica z ominięciem bagien Rospudy[4]. W liście otwartym do Donalda Tuska przedstawił 10 postulatów skierowanych do koalicji PO-PSL, w tym m.in. udzielił poparcia Maciejowi Nowickiemu, powołanemu kilka dni później na stanowisko ministra środowiska[5]. W ramach podpisanego porozumienia wyborczego Zieloni 2004-SdPL-UP, kandydat w wyborach 2005 z 1. miejsca listy SdPL w okręgu 35. W lutym 2009 współinicjator "Porozumienia dla Przyszłości" – ruchu skupiającego m.in. SdPl, PD i Zielonych 2004[6]. Kandydat do Parlamentu Europejskiego w 2009 z listy Porozumienia dla Przyszłości – CentroLewica w okręgu pomorskim[7]. Znalazł się wśród 39 najlepszych kandydatek i kandydatów do PE w rankingu tygodnika Newsweek Polska[8]. Jako jedyny spośród 99 osób kandydujących do PE w okręgu pomorskim uzyskał poparcie Partii Kobiet[9]. Jako jeden z czworga kandydatek i kandydatów w Polsce przedstawił swoje poglądy w ankiecie WWF Polska[10]. W wyborach oddano na niego 1758 głosów (39,37% głosów oddanych na listę w tym okręgu)[11]. Komitet PdP-CentroLewica uzyskał w Polsce 2,44% głosów i nie przekroczył progu. Zwolennik ochrony konsumentów przed monopolami[12], podnoszenia efektywności energetycznej i rozwoju odnawialnych źródeł energii[13]. Jest przeciwnikiem budowy elektrowni jądrowych – wspólnie z prof. Krzysztofem Żmijewskim przedstawił propozycję wymiany 20 milionów żarówek na energooszczędne, które dają tę samą moc – zaoszczędzoną czyli tzw. negawaty – sto razy taniej niż budowa bloku atomowego[14]. Zwolennik egalitaryzmu, w szczególności polityki równych szans kobiet i mężczyzn oraz obrony praw mniejszości. Feminista – bierze udział w Manifach, w 2010 roku uczestnik Kongresu Kobiet Polskich, podczas którego m.in. współorganizował panel nt. "Kobiety i zrównoważony rozwój". Współpracuje m.in. z Centrum Praw Kobiet na rzecz eliminacji przemocy, w szczególności wobec kobiet[15]. Aktywny uczestnik ruchu antywojennego, alterglobalista. Propagator społeczeństwa wiedzy, zielonych technologii, wolnej kultury i wolnego oprogramowania. Rzecznik rozdziału państwa i kościołów oraz światopoglądowej neutralności państwa.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka