O tym, że marszałek Komorowski nie przepada za płcią piękną wiadomo nie od dziś, wystarczy wspomnieć wyzywanie duńskich feministek od „kaszalotów”. To, że jako magister historii myli dobro z „dobrością” słyszał każdy. Dzisiaj jednak wstyd mi za tego człowieka, który z pogardą myli nazwiska zmarłych, ludzi wielkich, oddanych Polsce. Tablica z nadrukiem Izabela „Juruga-Nowacka” to przykład arogancji władzy. Marszałek Komorowski myląc nazwisko tej śp. niezłomnej kobiety nie zasługuje by pełnić najwyższy urząd w państwie, nie zasługuje na szacunek. Czego się nie dotknie to...aż strach pomyśleć co będzie następne, może czyjaś nieobecność na tablicy?
Izabela Jaruga-Nowacka całe swoje życie poświęciła walce o równouprawnienie, prawa mniejszości seksualnych czy religijnych. W oczach świata darzona niespotykanym szacunkiem czego wyrazem była nominacja do Pokojowej Nagrody Nobla. Zawsze stojąca po stronie słabszych, prześladowanych np. dziennikarzy z Rosji w tym zamordowanej prawdopodobnie na zlecenie Premiera Putina Anny Politkowskiej. Dziś w obliczu niewyobrażalnego bólu straty rodzina tragicznie zamordowanej w Smoleńsku ma pełne prawo, a nawet obowiązek wymagać od państwa uczczenia jej dobrego imienia, godnego pochówku, poważnego traktowania. Pogardliwie robione tablice, na kolanie lub z wykorzystaniem Wikipedii, dziś bolą podwójnie, szczególnie ludzi lewicy.
Prezydentura marszałka Komorowskiego to niekończące się pasmo wpadek. Miało być lepiej, a wyszło jak zawsze, dla jednych zabawniej dla drugich bardziej niesmacznie.
