I czy patriotyzm jest zły? A może jest dobry?
Zacznijmy od tego, co to słowo oznacza. Patria, patriae znaczy, co znaczy. Czyli patriotyzm powinien oznaczać coś, co można określić jako dbanie o "ojcowiznę". Czyli? Patriotyzm to dbanie o to, co nam zostało dane. Chyba tak. Patria to nic innego jak SPADEK. Materialny i mentalny. Zaś patriotyzm to DBANIE O TO, BY TEN ODZIEDZICZONY MAJĄTEK SIĘ POWIĘKSZAŁ.
Czy wolno nam się do niego odnosić krytycznie? Czy wolno nam wprost ogłosić, że stary był nałogowym alkoholikiem (w drugiej połowie XIX wieku naród omal nie zapił się na śmierć) i w dodatku kleptomanem (powojenna nacjonalizacja)? A może wolno nam przyjąć spadek z dobrodziejstwem inwentarza (w największym prawniczym skrócie oznacza to, że odpowiadamy za długi tylko do poziomu wartości spadku)? A może wolno nam przyjąć to, co dobre, a to co złe odrzucić (np. św. Maksymilian Kolbe zaczął się, gdy poświęcił życie za współwięźnia, a nie gdy był wydawcą nacjonalistycznych pisemek)?
Moim zdaniem żadne z tych podejść nie jest prawidłowe. Przyjmując którąkolwiek z nich, prędzej czy później wyjdzie się na fałszywego pajaca. Bo czy można być traktowanym poważnie, gdy się twierdzi, że:
a) jestem z kału jestem kałem, ale proszę byście mnie potraktowali inaczej, a w zamian za to dostarzę wam amunicji przeciw moim kałowatym braciom;
b) muszę się poważnie zastanowić, czy opłaca mi się przyznawać, że pochodzę, skąd pochodzę;
c) ogłaszam, iż tego, co brzydkie, wcale nie było - cały naród stanął do walki z Hitlerem i Stalinem, więc to wcale nie prawda, że większość miała to gdzieś, czy rządził Rydz, Hitler, czy Stalin.
Więć czym jest patriotyzm? Banalizując sprawę patriotą jesteś wtedy, gdy:
1) dbasz o to, by to, co weźmie twój syn było większe niż to, co Ty wziąłeś;
2) nie stało się to kosztem możliwości większości ludzi, którzy wyrośli z tej ziemii, co Ty.
Czy więc możesz nazywać się patriotą, gdy obchodzisz się z ojcowizną tak, że twojemu synowi nie zostaje już nic innego, jak wyjść w pole (znowu) i dokonać czynu? Ustawisz się w kontrze do cłego świata. Będzie to w zgodzie z tradycją ojca i dziada. A czy będziesz szczęśliwy, że Twój syn, zamiast zbudować domy, mosty, szkoły (jak Czech, Niemiec, czy Fin) złoży życie w miejscu, o którym nikt poza tobą nie pamięta?
A odpowiedź jest taka prosta. Chcesz być patriotą? Przeżyj swoje życie godnie. Pomnażaj ojcowiznę, wzmacniaj i upiększaj swój dom. Dlaczego w Polsce to takie trudne?
