Nikt nie spodziewał się, że zaraz po pełnym rozkwicie talentu organizacyjnego, politycznego, a już szczególnie wojskowego marszałka Józefa Piłsudskiego, czego skutkiem było odzyskanie przez Rzeczypospolitą niepodległości, stworzenia z kilku narodowości Państwa Polskiego, oraz odparcia śmiertelnego zagrożenia nie tylko dla naszego państwa, ale całej Europy wraz z jej chrześcijańską kulturą czym była bolszewicka inwazja, Polska stanie się matką - rodzicielką szczególnego pokolenia. Pokolenia, które przez niektórych nazwane stracone, wskutek późnieszych ich losów począwszy od 1939r, potem 1944r, a potem praktycznie cały okres komunizmu aż do jego "zmierzchu", które pomimo doznanych upokorzeń i tragedii jest dla nas nawiększym wzorem Polaka, jego patriotyzmu. Jest pokoleniem, które zdołało przenieść, oraz przekazać geny najwyższej wartości związane z naszą ojczyzną, jej kulturą, wiarą, które już w progu świadczyły honorem najwyższego poziomu. Z całą stanowczością należy zaprzeczyć, że Kolumbowie to pokolenie straconych romantyków, naiwnych idealistów, czego przecież jednoznacznym dowodem jest wybór Karola Wojtyłę na tron Stolicy Apostolskiej - obecnie Największego Kolumba na dniach kanonizowanego do godności Świętego.
Czy obecnie należy mieć nadzieję na nowych Kolumbów? Jest tylko warunek, tak jak w roku 1920 musieliśmy pozbyć się "Wszawicy Bolszewickiej", która swymi kulami usiłowała nas zabić, tak i teraz tą "Wszawicę..." musimy pokonać by nie dać zainfekować się nienawiścią.
