Nie chciałam pisać na ten temat wczoraj, ponieważ moim zdaniem to wydarzenie zasługuje na specjalny, poświęcony tylko niemu tekst i przemyślenia, które nasuwają się, gdy wspominamy postawy "Inki" i "Zagończyka". Postawy prawdziwych patriotów, których krew została przelana za wierność Ojczyźnie.
.Długo wyczekiwane uroczystości pogrzebowe "Inki" - awansowanej przez Prezydenta Andrzeja Dudę na stopień podporucznika i "Zagończyka, który pośmiertnie stał się podpułkownikiem, nie tylko w Gdańsku, ale i w całym Kraju, wzniecały atmosferę wyjątkowego święta - bo oto dwoje Bohaterów Podziemia Antykomunistycznego w 70 rocznicę ich bestialskiego stracenia, doczekało wreszczie pochówku z należytymi honorami, na jakie zasłużyli, przypłacając miłość do Ojczyzny własnym życiem. Niewiele jest takich dni, zdecydowanie był to dzień, który dał nam Pan.
Dziś pamięć, która była skrupulatnie ukrywana przez lata o Żołnierzach, nazwanych przez Komunistyczny Aparat, Wyklętymi, powraca z wielką siłą. Historie Bohaterów tamtych krwawych lat podnoszą morale współczesnego społeczeństwa, które długo było przekonywane, że "polskość to nienormalność", a historia to przeszłość niewarta wspominania, gdyż liczy się tu i teraz, własne ego (ja), a jedyną wartością jest pieniądz.
Ilu z nas, gdyby zaszła taka potrzeba, zachowałoby się jak trzeba? Myślę, że niewielu. Dziś moc jest w gębie, za którą nic nie idzie i nic nie wynika, a zdanie zmienia się w zależności od tego, w którą stronę wiatr zawieje. A nie mam tu wcale na myśli, aż tak heroicznych postaw, jak przelewanie krwi w imię wartości, które są priorytetami naszego życia, gdy nie ma takiej potrzeby i mamy możliwość wyrażenia swojej dezaprobaty na wiele sposobów.
Pamiętajmy, że samo pójście na wybory jest postawą patriotyczną, gdyż w ten sposób decydujemy o tym, jakiej Polski chcemy. Jakie wartości mają w niej być najważniejsze, pielęgnowane niczym delikatny kwiat, który z czasem pięknie rozkwitnie ciesząc oko i serce. Często nawet ten, nie obowiązek, a prawo, które odzyskaliśmy i powinniśmy zeń korzystać, jest zbyt ciężkim do uniesienia i wykonania przywilejem obywatela, któremu wszystko jedno.
Wśród nas jest wielu bohaterów dnia codziennego, których nie dostrzegamy. Często ich drobne gesty, starania, paradygmaty, którymi kierują się w życiu są wyśmiewane, a oni sami wykpieni przez obywatelu Tenkraju, wyrośmietych na Kupie Wojewódzkiej i zakorzenionych w niej mentalnie.
To wszystko.
Dziękuję za uwagę.
