Monotematyczny się robię, bo znów będzie o wykręcaniu kota ogonem przez prawaków inaczej. Salonowy bloger ukryty pod pseudonimem Stary popełnil następujący komentarz:
Nie mam zamiaru odnosić się do insynuacji o komunizmie ornatowym, bo na urojenia nie warto tracić czasu. Właściwie to przyczepiam się tylko do pierwszuteńskiego zdania. Otóż Stary raczy przywrócenie równowagi nazywać zachwianiem jej, zaś zachiwanie przywróceniem. W 1989 roku nie chciano z „komunistów” *) zrobić obywateli II kategorii, a odebrać im przywileje nadobywateli superkategorii. Przywileje nieformalne i półformalne, ale jak najbardziej realne i faktyczne. Stary sugeruje, iż w 1989 roku niewolnicy chcieli jakoby stać się nowymi panami, zaś panów uczynić niewolnikami. To oczywiście nieprawda, zapewne celowe propagandowe przejaskrawienie, gdyż w 1989 chciano tylko uwolnić niewolników oraz nadać im rzeczywistą podmiotowość, co wiązałoby się z uwłaszczeniem ich majątkiem, który wypracowywali. Nic takiego się oczywiście nie stało, gdyż kolaboranci rzekomo to pragnący wyzwolenia niewolników, w rzeczywistości dogadali się z panami i sytuacja zmieniła się tylko kosmetycznie - o tyle, iż folwarki i plantacje pozostały w rękach panów, zaś niewolnicy przestali nominalnie być niewolnikami i zaczęli dostawać jakieś wynagrodzenia za swoją pracę, bliższe jej realnej wartości. Ponieważ nieuczciwie pozdobywane majątki, w rzeczywistości wypracowane przez niewolników, bo to ich praca zamienia ugory w pola, a hale z maszynami w fabryki, pozostały w rękach nomenklatury, czyli panów, de facto więc zmiana miała charakter tylko kosmetyczny. Ale nie o to co się rzeczywiście wydarzyło chodzi, a o typowe dla prawaków-inaczej krętactwo polegajace na wywracaniu kota drugą dziurką. Domaganie się zaprzestania wyzysku nazywa się wtedy domaganiem się zmiany wyzyskiwaczy z wyzyskującymi, domaganie się uwolnienie niewolników nazywa się niewoleniem byłych panów, domaganie się prawdy, tendencyjnością i oszołomstwem, domaganie się sprawiedliwości rewanżyzmem etc, etc.
02.VI.2009AD
Szczęść Boże
Piotr Słowiński
*) Piszę „komunistów”w cudzysłowie, bo rozumiem, że nie o formalnych komunistów chodzi, a o pzpr-owską nomenklaturę; w sensie formalnym to teoretycznie zrobiono z komunistów obywateli drugiej kategorii, bo propagowanie ideologii komunistycznej, jest niby to zakazane.
