Poplecznicy Wolszczyna rzucili się argumentować w obronie herosa i jego praw do Nobla w sposób taki, iż Nobla nie przyznaje się za postawę moralną, a osiągnięcia naukowe. Dopingują mu także gromko w noblowskim wyścigu: Wolek - jesteśmy z toba, dumniśmy z ciebie i kontenci będziemy z twojego nobla, na którego w pełni zasłużyłeś!
Oczywiście w pierwszym odruchu człowiekowi któremu przyzwoitość nieobca przychodzi do głowy sytuacja nadania Nobla doktorowi Mengele na przykład, ale to nazbyt oczywista riposta. Mi przyszła do głowy nieco inne sytuacja - wyobraźmy sobie, iż prof Wolszczyn nie ma brudnegio sumienia, tylko ... brudne ciało - żałoba za paznokciami, gile powisające u nosa, łupież sypiący z niemytej od miesięcy potylicy, w szczęce pieńki przeżarte próchnicą, na rękawie przyschnięte pozostałości wydzieliny śluzówki nosa, z którą profesor walkę nierówną toczy. Odzienie przesiąknięte aromatem niemytego ciała, włos błyszczący tłuszczem, niczym brylantyną, skarpetki przezierające z dziurawych trampek, zaschnięta ślina w kącikach ust, żółte plamy w okolicach krocza...
Czy wówczas także prof. Wolszczyn byłby chlubą Konrada Godlewskiego? Wszak Nagroda Nobla nie jest także przecież wyborem mistera elegancji. Czy i wówczas Witold Jarzyński deklarowałby entuzjazm z nadziei na przyznanie profesorowi nagrody wynalazcy dynamitu? Czy i wówczas nie byłoby wam Panowie zwyczajnie wstyd, jakim to osobnikiem Polska się chwali, jaki to osobnik przedziera się do światowej świadomości, aby nas reprezentować? Nie spuszczalibyście wówczas ze wstydem głów, widząc go odbierającego dyplom w obszczanych dżinsach marki 'Odra', zamiast we fraku?
A to byłby tylko brud ciała - daleko mniej odpychający od brudu duszy. Czy nietrzymywanie higieny duchowej mniej Panów odpycha od nieutrzymywania higieny cielesnej?
--
06.10.2008
NeG
