Czytam dzisiejsze komentarze dotyczące wczorajszej pseudo-debaty kandydatów na stanowisko Prezydenta RP i nie mogę się nadziwić. Dlaczego mdły i mało interesujący spektakl przywodzący na myśl kiepskiej jakości konkurs recytatorski dla polityków budzi tyle emocji? Jak to się dzieje, że ludzie wysnuwają daleko idące wnioski o wygranej przez nokaut jeżeli na dobrą sprawę nie było nawet najlżejszej wymiany ciosów?Z tego co wiem to za idiotyczną formułę wczorajszego spotkania odpowiadają sztabowcy PO, którzy nie chcieli się zgodzić na wzajemne zadawanie pytań przez kandydatów. Wydaje się, że to zdecydowało o tym, że żadnej dyskusji nie było a niby-widowisko zostało dorżnięte niczym PiSowskie watahy.
Jako osoba interesująca się polityką jestem kompletnie zawiedziony i czuję się niczym wielbiciel Formuły 1 po obejrzeniu wyścigu ślimaków. Nie mam zamiaru udawać, że którykolwiek z zawodników w jakimkolwiek stylu dokłusował do mety. To nie była żadna debata. To była nudna, przyprawiająca o mdłości partyjna nasiadówa-recytowanka z cyklu: "Pani pyta - Pan odpowiada". Niekoniecznie na temat.
Jeżeli tak ma wyglądać dyskusja o Polsce to ja serdecznie dziękuję. W środę pójdę spać lub zajmę się czymś innym. W niedziele prawdopodobnie zagłosuję i po tygodniu sprawdzę kto wygrał. W "gorące" dane ze studiów wyborczych już nie wierzę.
Pozdrawiam
PS: W całej rozmowie były tylko dwa "momenty". Pierwszy - kiedy Kaczyński zaproponował współprace z Rosją w sprawie Białorusi. Drugi - kiedy Komorowski stwierdził, że generał Sławomir Petelicki - twórca elitarnej jednostki GROM - nie był ani nie jest żołnierzem. O ile wypowiedź Kaczyńskiego była kontrowersyjna i można ją uznać za ryzykowną koncepcje polityczną o tyle stwierdzenie Komorowskiego było zwyczajnym chamstwem i arogancją wobec zasłużonego wojskowego.
