Ostatnio na witrynie wp.pl pojawił się ranking najgorszych ekranizacji komiksów. Większość z nich została dosyć ostro skrytykowana, ale nie bez uzasadnienia. Jak to zwykle bywa, pod artykułem odezwali się wielbiciele tych filmów (w większości nastolatkowie), którzy zamiast polemizować z autorem, czy też wyrażać swoją opinię - negowali prawo krytyka do zabierania głosu. Poniżej, kilka "najciekawszych" komentarzy:
"po raz kolejny autor artykułu wyraża swoją i chyba tylko swoją opinię bo większość ma zupełnie inne zdanie."
"ten co to opisuje nie zna się na żeczy. puknij się w łeb cwaniaku, płowa z tych filmów to gnioty ale druga połowa to światowe hiciory świadczą o tym wyniki oglądalności."
"zastanawiam się jak bardzo spaczona musi być osobaktóra stworzyła ten ranking. Podobnie jak wszyscy krytycy. Ludzie, czego wy oczekujecie po filmach??? Że każdy to będzie arcydzieło na skalę galaktyki?? Zachwycacie się zawsze gównem, którego nie da się oglądać, a porządne odmóżdżające filmy mieszacie z błotem."
"Chańba ... wielka chańba Co za banda tworzy te rankingi?? i na podstawie opini czyich wydajecie takie obużające komentarze?"
( Wszystkie wpisy zostały przeniesione z oryginalną pisownią)
Tu pojawia się pytanie po co właściwie jest krytyk (nieważne czy filmowy, teatralny, czy literacki). Otóż krytyk właśnie powinien wyrażać swoją i chyba tylko swoją opinię. Recenzja to gatunek, w którym autor musi wyrazić swoje zdanie/opinię na dany temat. Może się ta opinia nie wszystkim podobać, ale subiektywna postawa piszącego wobec dzieła musi zostać zachowana. Inaczej recenzja zmieni się w sprawozdanie.
Wyniki oglądalności/czytalności w żadnej mierze nie świadczą o poziomie dzieła. Wiadomo, że każdy czasem bywa w nastroju do "odmóżdżania", wtedy sięga po jakąś komedię/horror/fantasy i czyta lub ogląda. Robi mu się lepiej. Ok, jest to świetna funkcja takich książek lub filmów. Ale przy ocenianiu nie ma takiej kategorii jak "odmóżdżanie". Omawia się innowacyjność, język (książki, filmu), precyzyjność, nowe rozwiązania, grę aktorską, czy fabułę.
Tak, wielką "chańbą" okrywa się człowiek, który głosi swoje poglądy, niezależnie od tego, co mówią inni. Jest to jego zawód i jak każdy inny - powinien być wykonywany rzetelnie i według pewnych zasad.
Dla tych, którzy nie wiedzą na czym to polega:
Krytyka literacka - działalność intelektualna polegająca na dyskusji, ocenianiu i interpretacji dzieł literackich i ogólnie literatury Krytyka literacka z założenia nie jest wyrazem metody naukowo-badawczej, lecz przekonań ideowo-artystycznych.
Krytyk - w węższym znaczeniu: osoba zajmująca się oceną dzieł artystycznych i literackich.
Oczywiście - za krytykę nie powinna zabierać się osoba, która nie ma pojęcia o danej dziedzinie, dlatego, że wypowiedź jej będzie nieprofesjonalna i przekłamana. Wśród krytyków znających się na rzeczy, zdarzają się i tacy, których opinie/recenzje są płaskie i pozbawione wyraźnie ukazanego zdania autora. Sama najbardziej cenię tych, którzy w recenzjach nie skupiają się na zjawiskach, prądach w kulturze, którzy nie opisują pisarza/reżysera, czy też nie skupiają się tylko na innych ich dziełach, ale opisują własne impresje związane z daną książką czy filmie. Dzięki nim mogę skonfrontować swoje wrażenia. Jest to niezwykle ubogacające.
Natomiast osoby, które chcą wyrażać swoją opinię na publicznym forum, mają do tego święte prawo, tylko - na Boga! - niech wezmą do ręki słownik ortograficzny.
