Obejrzałem własnie przed chwilą obie konferencje prasowe, najpierw spójna i logiczną NPW, potem pełną insynuacji i emocjonalnych wrzutek Antoniego Macierewicza. W poprzedniej notce pisałem, nawoływałem do wiekszej tolerancji wobec srodowisk nazbyt gorliwie podejmujących rozmaite spiskowe tropy,ze wzgledu na to, ze Putin już całkiem jawnie odkrył przed swiatem swoje prawdziwe oblicze, co powinno zweryfikować nieco myslenie na temat metod jego działania i wzmoc jeszcze bardziej czujność. Nadal uwazam ,ze nadmierna podejrziwosć w tych okolicznosciach moze się okazać wiekszą cnota niż zbytnia ufność .Dziś jednk przekonałem się ,ze owa tolerancja dla dziwactw roznych zaangażowanych tropicieli powinna mieć jednak jakieś granice.
Obie konferencje, ktore obejrzałem moglbym określić jako konfrontacje dwoch rzeczywistosci - swiata ekspertów i biegłych prowadzących rzeczowa analizę z jednej , ze swiatem swiadomie wywołujacych emocje naukowych dyletantow reprezentowanych rzecz jasna przez szefa ZP z drugiej strony. Bardzo to było uderzające wrażenie.
Już sam wstep do konferencji Macierewicza, w ktorym poseł zarzucił prokuraturze bezprecedensowe podawanie do publicznej wiadomosci efektow sledztwa,zanim dowiedzą sie o jego wynikach rodziny ofiar wskazywał , że poseł Macierewicz bedzie probował odwracać uwagę od rzeczy istotnych dla śledztwa probując podważac zaufanie do NPW zarzucając jej nikczemne pobudki. Zresztą, ten zarzut posła Macierewicza był tyleż emocjonalny co nietrafiony. Należy pamietać, ze katastrofa Tupolewa nie była wypadkiem jadącej na wakacje prywatnej rodziny gdzieś na prowincji, tylko dotyczyła tragedii najważniejszych osob w panstwie, działajacych w jego imieniu , argument zatem Macierewicza był w tym kontekscie irracjonalny i był typowym aktem złej woli , majacym ustawić adwersarza jako nikczemnika.Stare i zgrane chwyty. Oczywistym jest przeciez ,ze gdyby rodziny ofiar otrzymały pierwsze tresc tego o czym NPW mowiła dziś na konferencji , to zaprzyjażnione z niektorymi rodzinami srodowiska polityczne, zrobiłyby już wokoł tego taki szum, z zarzutami wobec prokuratury o ukrywanie przed opinią publiczną owych faktow włącznie, aż by w przestrzeni publicznej trzeszczało. A Macierewicz byłby pierwszy , ktory by krzyczał , ze NPW ukrywa przed opinia publiczną fakty dotyczące sprawy smierci najważniejszych osob w panstwie. Tak by było i Antoni Macierewicz oczywiscie o tym wie. Tak samo jak wie zapewne, iz biegli w swojej opiniii zastrzegli, ze mimo , iż wybuchow wg nich nie było, niektore czesci wraku Tupolewa mogły zostać osmolone czy nadpalone.O tym prokuratorzy wyrażnie w trakcie konferencji powiedzieli. Szef ZP skupił się jednak swiadomie na zaakcentowaniu tej czesci wypowiedzi prokuratury, w ktorej stwierdzała ,ze nie odnaleziono śladow wybuchów, pomijajac fakt , ze prokuratura w drugiej czesci opinii zaznaczyła , ze pewne elementy w wyniku miejscowych pozarów mogły zostać nadpalone. Pan Antoni jednak pokazując w kołko dwa zdjecia z osmolonymi czesciami i powtarzając słowa prokuratorów o braku wybuchu , probował wywołać wrazenie ,że wartosć całego obszernego sprawozdania bedacego wynikiem wieloletniej pracy ekspertów i biegłych jest kompromitująca. Taka to zabawa w kotka i myszkę.
Krotko piszac zobaczyliśmy to co obserwujemy od kilku lat; proby dialogu ekspertów z nawiedzonym dyletantem.
Dalej pragnę być oredownikeim tolerancji dla osob promujących alternatywne wersje ale nie mogę oprzeć sie wrazeniu ,ze działanie Pana Macierewicza nie jest bładzeniem szlachetnego Don Kichota lecz cyniczną rozgrywką prowadzoną w okreslonym politycznym celu. Tolerancja dla takiej postawy przychodzi mi zatem z wielkim trudem.
