Po wygranych wyborach na Prezydenta USA Barack Obama zadzwonił do najbliższych sojuszników. Wykonał 13 telefonów. Wśród połączeń nie było rozmowy z Bronisławem Komorowskim. Pocieszamy się, że Prezydent USA nie rozmawiał też z Koreą i Japonią.
Czy faktycznie można czuć się lepiej myśląc o pominięciu większej grupy. Nie, bo Polska od wielu lat zabiega o sojusz z amerykanami. Od wielu lat polscy żołnierze walczą i giną w ramach wspólnych misji. Zdajemy sobie sprawę, że zawsze byliśmy tym młodszym bratem, albo biedniejszą odnogą tego sojuszu, ale byliśmy.
Dlaczego teraz nas nie ma. Należy odpowiedzieć sobie, czy warto z nami w ogóle rozmawiać. Kim dziś jesteśmy?
Państwo, które nie szanuje Prezydenta, które go nie chroni, które pozwala na złamanie wszelkch norm bezpieczeństwa pakując swoje elity do jednej maszyny przestaje byc poważne. Państwo, które nie potrafi być partnerem dla Rosji i nie jest w stanie odebrać swojej własności jest karłowate. Państwo, które nie chce dojść do prawdy w wyjaśnieniu największego dramatu w dziejach świata (żaden Naród nie stracił w jednej chwili najważniejszych osób) przestaje być suwerenne.
Dlatego Obama zadzwonił do przedstawicieli państw, a nie zadzwonił do Bronisława Komorowskiego, bo wie, że ten drugi nie wie jakie pańswto reprezentuje.
Przestaliśmy być nie tylko sojusznikiem, ale i partnerem do jakiejkolwiek rozmowy. Dlatego na próżno czekamy na telefon. Pozostanie głuchy tak długo jak długo nie odzyskamy sił i nie bedziemy mieli przywódcy, z którym warto rozmawiać
