Kilka dni temu byłem w jednym z warszawskich empików świadkiem sceny, która utwierdza mnie w przekonaniu, że tożsamości polityczne przybierają u nas absurdalnie formy. Pewna pani około pięćdziesiątki podeszła do sprzedawczyni i zaczęła się jej uskarżać na to, co nas czeka pod prezydenturą Komorowskiego, wskazując na tytuły i zdjęcia w tabloidach. Nie zwróciłbym na całe zdarzenie uwagi gdyby owa klientka poprzestała na temacie braku wyjaśnień w sprawie Smoleńska. Ale pani ta poszła znacznie dalej. Powiedziała mniej więcej coś takiego: „Proszę zobaczyć, ile on ma tych dzieciaków. Przecież my za to wszystko będziemy płacić”. Klientka empiku nie kryła swych preferencji wyborczych. Prawicowy, prolajferski elektorat PiS miewa jak widać i takie oblicze. Tak więc jeśli coś w przypadku PiS-owskiego elektoratu jest obciachem, to nie jakaś urojona „ksenofobia”, ale właśnie to. A swoją drogą prezydent elekt mógłby przestać bredzić, że skoro jest katolikiem, to jest za życiem, więc i za in vitro. Głowie państwa nie przystoi wygłaszać takich bzdur.
