Josh Fox, reżyser filmu Gasland mającego manipulacjami odstraszać od wydobycia gazu łupkowego, kilka miesięcy temu zrealizował kolejny dokument dotyczący przemysłu wydobywczego. W filmie “The Sky is Pink”, będącym zapowiedzią "Gaslandu 2", przedstawia swoim dotychczasowym zwolennikom zmianę strategii działania. Otóż już nie tylko wydobycie gazu łupkowego jest złe. Od teraz zły jest cały przemysł wydobywczy, zarówno gazowy jak i ropy naftowej. O co chodzi?
Chodzi o nieszczelne odwierty. Poprzez mikroszczeliny, pęknięcia itp. w obudowie odwiertu ma wydobywać się gaz z toksycznymi związkami. Trafiają one potem do wód gruntowych, do powietrza i zanieczyszczają środowisko oraz zatruwają ludność.
Stalowe orurowanie odwiertu oraz uszczelnienia cementowe mają za zadanie chronić ściany otworu oraz otoczenie przed wpływem m.in. płynów szczelinujących, a po zakończeniu prac nad odwiertem także przed wyciekami gazu ziemnego podczas produkcji. Zatem ewentualne przecieki nie są powodowane szczelinowaniem hydraulicznym, a niedbale wykonanym uszczelnieniem lub jego uszkodzeniem czy erozją. Dlatego problem dotyczy każdego rodzaju odwiertu (nawet tych związanych z geotermią) i nie jest tożsamy tylko z odwiertami gazu łupkowego jak mylnie głoszą przeciwnicy jego wydobycia.
Jaka jest skala problemu przeciekających odwiertów? Z filmu Josha Foxa dowiadujemy się, że w USA dotyczy to 16,7% otworów. Wartość ta jest dość wysoka i niewiarygodna. Wyobraźcie sobie dla przykładu, że 16,7% butelek i kartonów z mlekiem w sklepach przecieka, albo 16,7% samochodów ma dziurawy bak i rozlewają benzynę po drogach – to trochę nieprawdopodobne. Nieufność pojawia się zwłaszcza w kontekście wypowiedzi samego reżysera, który w różnych wywiadach podaje inne wartości. W artykule w USA Today mowa jest o 5% odwiertów, które zaczynają przeciekać w niedługim czasie po ich powstaniu. W wywiadzie dla Democracy Now! odsetek “dziurawych” odwiertów rośnie już do 40% ogółu. W tej licytacji jak dotąd największa liczba padła w programie publicystycznym telewizji Al Jazeera (20:16), w którym reżyser filmu zapędził się do prawie… 50%!
Trudno odnaleźć dane i badania, na których opierał się Josh Fox w swoim filmie. Łatwiej znaleźć dane, które zdecydowanie zaprzeczają pesymistycznej wymowie jego dzieła. W sierpniu 2011 powstał raport opracowany przez Ground Water Protection Council (instytucji znanej m.in. z inicjatywy Frac Focus udostępniającej wykaz związków chemicznych stosowanych przy szczelinowaniu hydraulicznym), który zawiera informacje o potwierdzonych incydentach (awariach, uszkodzeniach itp.) związanych z odwiertami gazowym, w tym gazu łupkowego, a także ropy naftowej. Raport dotyczy dwóch stanów, Ohio i Teksas,a rzeczywistość w nim przedstawiona wygląda odmiennie niż próbuje nam to ukazać reżyser Gaslandu:
Ohio
W latach 1983 – 2007 w stanie Ohio wykonano ponad 34 000 odwiertów. Udokumentowano 184 incydenty, z czego 12 dotyczyło awarii związanych z cementacją odwiertu, co względem całości daje ok. 0,04% wszystkich odwiertów. W trakcie tego okresu przeprowadzono 27 969 procesów szczelinowania hydraulicznego. Widać zatem, że szczelinowanie było rutynowym działaniem, stosowanym powszechnie także na złożach konwencjonalnych gazu i ropy naftowej. W ani jednym przypadku nie stwierdzono zanieczyszczenia wód podziemnych spowodowanego tą technologią.
Teksas
W latach 1993 – 2008 w stanie Ohio wykonano 187 000 odwiertów. Udokumentowano 211 incydentów, w tym 21 dotyczyło awarii cementacji odwiertu, co stanowi ok. 0,01% wszystkich odwiertów.
Wniosek: ogromna rozbieżność danych. Z jednej strony odsetek nieszczelnych odwiertów mniejszy niż 1 promil, określony na podstawie raportu organizacji związanej z ochroną środowiska i oparty o dane z wieloletnich badań ponad 200 000 odwiertów(!). Z drugiej strony odsetek równy 16,7% określony na podstawie bliżej nieznanych i niereprezentatywnych badań, przedstawiony w filmie dokumentalnym reżysera teatralnego Josha Foxa. Komu wierzyć?
Więcej na blogu o gazie łupkowym bez paniki i polityki: gazniekonwencjonalny.wordpress.com/
