Co to jest „miękka siła”? Termin ten zawdzięczamy profesorowi Harvardu Josephowi Nye-owi (?) jest to wskaźnik określający „siłę” państwa potencjalny wpływ, jaki może wywierać na otoczenie zewnętrzne (inne państwa) i wewnętrzne (własnych obywateli).
Papierek lakmusowy
Jako wartość dodatnia przyjęta jest tutaj bardziej niż propaganda, autentyczność treści medialnych i relacje tworzone na gruncie państwo-obywatel. Co oznacza więc wysoki wskaźnik tego czynnika? Przede wszystkim swobodny przepływ informacji, brak represji, bardziej system nakłaniania, informowania niż przymusu itd. Ogólnie największą różnicę w oddziaływaniu twardym i miękkim zaobserwujemy analizując funkcjonowanie massmediów i kultury masowej w danym kraju.
Koncept rozwoju w wersji „soft”
I tutaj niespodzianka! W tegorocznej edycji rankingu Soft Power 30 znalazły się państwa o największym poziomie omawianego wskaźnika w tym po raz pierwszy Polska. Kryteria, które brano pod uwagę to wkład w rozwój świata, zasięg kultury narodowej, nienaruszanie przez przedstawicieli rządu wartości takich jak prawa człowieka, warunki sprzyjające rozwojowi nowych przedsiębiorstw i wprowadzania innowacji oraz ogólny poziom edukacji, jak i dostępność do niej.
Plusy i minusy
Kryteria dotyczą pewnego rodzaju atrakcyjności na arenie międzynarodowej, co ważne bardzo korzystnie został oceniony polski rząd jako demokratyczny i pozwalający na dużą wolność polityczną obywateli oraz dbający o równouprawnienie płci. Jeśli chodzi o nasze słabe strony to wypunktowane zostały turystyka i dorobek kulturalny, z powodu słabego systemu propagowania na świecie. Ostatecznie zajęliśmy 24. miejsce (na pierwszej pozycji uplasowała się Wielka Brytania ranking zamykają Czechy). Nie jest źle, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, iż ranking dotyczy najlepszej trzydziestki spośród wszystkich krajów świata. Jednak mimo wszystko przyjemnym akcentem byłby awans, chociażby o kilka oczek, w przyszłorocznej edycji.
Suma sumarum
Co jeszcze można by powiedzieć o samym wyniku? Mnie osobiście napawa optymizmem, okazuje się że nie jesteśmy tak pogrążeni w otchłani, jak sugerują nam media, są tendencje rozwojowe, czas transformacji po PRL-owskiej nie zdemoralizował nas kompletnie oraz, co byśmy sami nie uważali, mamy pewien wpływ na losy tego świata.
