Według ostatniego raportu GUS-u z czerwca bezrobocie wynosiło tylko 10,3 procent, dla porównania w maju było to 10,8 procent, a w analogicznym okresie ubiegłego roku już 12 procent. Jest to najniższy wskaźnik od lat. Warunki na rodzimym rynku pracy stale się poprawiają, czego najbardziej miarodajnym wskaźnikiem jest właśnie spadek bezrobocia. Według analiz w sierpniu możemy się spodziewać już wyniku jednocyfrowego. Ostatnim razem taka sytuacja miała miejsce jeszcze przed ogłoszeniem ogólnoświatowego kryzysu w 2008.
Na tle UE
Warto też spojrzeć z szerszej perspektywy, w latach 2007-2014 znaczący spadek bezrobocia odnotowano tylko w trzech krajach: w Polsce, Niemczech i na Malcie. W tym samym czasie rekordowy przyrost odnotowała Grecja z 8 na aż 27 pkt. Podobnie „spektakularny” wzrost objął Hiszpanię (z 8 na 24 procent). W konsekwencji w obu tych krajach mogliśmy zaobserwować znaczne niepokoje społeczne i zdestabilizowanie sytuacji gospodarczej
Na stałe?
Należałoby jednak wziąć pod uwagę porę roku. Obecne spadki są częściowo spowodowane zapotrzebowaniem na pracowników sezonowych, szczególnie widocznym w branżach budowlanej i gastronomicznej. Taki wzrost połączony z obecną deflacją, zapewne zaowocuje zwiększeniem konsumpcji w gospodarstwach domowych. To z kolei w prostej linii powinno napędzić wzrost PKB. Czy rzeczywiście te proste zależności będą miały przeniesienie na jakość życia obywateli? Czy ilość stanowi wartość nadrzędną nad jakością? Tutaj przed wyzwaniem stają prawodawcy jest okazja, by zwrócić uwagę na prawo pracy, podjąć próbę uelastycznienia jej czasu i ochrony miejsc pracy, a może nawet na szersze zmiany dotyczące sposobów zatrudnienia. Specjaliści twierdzą, iż rynek prac sezonowych nie zwiększył się na tyle, by nie zauważyć, że mamy do czynienia również ze wzrostem zatrudnienia stałego. Daje to pewne nadzieje, że nie jest to wyłączne chwilowa sytuacja.
