Kiedy przed wyjściem do pracy, siedziałem sobie nad porannym kubkiem herbaty i słuchałem wiadomości, dotarła do mnie informacja, która aż mnie zatkała. W związku z tym zaraz wszedłem w internet i okazało się, że informacja jest prawdziwa. Mówię o państwowym pogrzebie dla Andrzeja Leppera.
Są osoby, które swoim życiem na taki honor zasłużyły, są sytuacje które skłaniają do przejęcia przez państwo odpowiedzialności za organizowany pogrzeb, jednak sam fakt bycia politykiem, posłem, a nawet wicepremierem nie powinien mieć żadnego wpływu na podjęcie takiej decyzji. Osoba uhonorowana państwowym pogrzebem winna mieć dla jakieś zasługi dla kraju, powinna świecić przykładem, być punktem odniesienia, tymczasem Andrzej Lepper był kryminalistą, warchołem i osobą o (delikatnie mówiąc) niekonwencjonalnej kulturze. Oczywiście w naszej historii było wiele osób, które nie raz z zarzutami kryminalnymi się zetknęły i nie raz w więzieniu siedziały, jednak było to skutkiem ich działalności opozycyjnej i propaństwowej, raczej trudno postawić znak równości między np. Piłsudskim czy z innej strony Kuroniem, a Lepperem.
Na państwowym pogrzebie oczekuje się przedstawicieli najwyższych władz, często z premierem, a nawet prezydentem na czele, jakoś nie mogę sobie wyobrazić któregoś z tych panów, a nawet innych ważnych oficjeli wygłaszających peany na cześć zmarłego.
Całkowicie zrozumiałbym jakąś nieoficjalną formę pomocy rodzinie byłego szefa Samoobrony zaproponowaną przez Sejm czy nawet kancelarię premiera, jednak robienie z pogrzebu oficjalnej, państwowej uroczystości to kpina, zarówno z Polaków jak i z osób, które całym swoim życiem oraz działaniem, a czasem nawet jedna podjętą w odpowiednim momencie decyzją, na pogrzeb państwowy zasłużyły.
Jak mawia moja znajoma, „nie wystarczy znać pięć języków, trzeba mieć w nich jeszcze coś do powiedzenia”, w podobnym tonie należy zwrócić uwagę panu Grasiowi, nie wystarczy być wicepremierem, trzeba jeszcze czegoś dokonać i to czegoś pozytywnego.
