Mój ulubiony Dyskutant Józef K napisał tak:
"Negatywne zjawiska, o których wspominasz, występowały w KK od wielu wieków i zapewne występują nadal. Trudno więc obwiniać JPII, że nie zrobił cudu i nagle nie utworzył idealnej struktury kościelnej, w której nie ma wypaczeń. W realnym życiu takie idealne struktury nie istnieją, choć oczywiście trzeba się starać, aby były jak najlepsze. Nie mam podstaw aby wątpić,że JPII też tego chciał.
Uważam JPII za WIELKIEGO CZŁOWIEKA i WIELKIEGO POLAKA. Dodam, że dalsze Twoje zarzuty wobec niego sprawiłyby mi przykrość. Jeśli więc ewentualnie chciałbyś je kontynuować, to sugerowałbym, abyś to robił na swoim blogu."
Co niniejszym czynię...
Te negatywne zjawiska to molestowanie dzieci na dużą skalę w USA, Irlandii, Brazylii. To, że takie zajwiska występowały i występują, chyba jest poza dyskusją, bo nikt by inaczej milionowych odszkodowań nie wypłacał. Józef też chyba tego nie neguje.
Pytanie jednak, co powinniśmy robić:
i) udawać, że nic się nie stało?
ii) mówić o tym głośno, aby więcej nikt dzieci nie molestował?
Ja jestem za tym drugim rozwiązaniem, i jakoś mi się wydaje, że Józef też.
To, co nas różni (chyba) polega na tym, że Józef nie dopuszcza w ogóle myśli takiej, że dla Papieża ważniejszy był molestujący ksiądz (unikający kary), niż molestowane dzieci. Ja mam też pracowników, którymi staram się opiekować i bronić, ale gdybym dowiedział się, że ktoś z nich skrzywdził dziecko, to nie tylko wyrzuciłbym na pysk, ale i nasłał policję, żeby wsadzili go do mamra na 20 lat. KK ukrywał przestępców. Czy gdyby dyrektor szkoły ukrywał fakt molestowania przez swojego nauczyciela, to co byśmy o nim powiedzieli? Nauczycielowi nie wolno, a Papieżowi wolno?
W dyskusji padał zarzut, że brakuje nam kompetencji, aby negatywnie oceniać działania Papieża. Mógłbym się z tym zgodzić, ale tylko pod warunkiem przyznania, że do uważania JPII za wielkiego człowieka i Polaka też brakuje nam kompetencji.
