Jako nauczyciel - niezależnie od wspólnych ze wszystkimi emocji - nie mogę powstrzymać się od odrobiny dydaktyki. Pamietam dobrze, jak w ostatnim czasie wiele mówiło się o postpolityce, o niechęci społeczeństwa do polityki i polityków, która zresztą niektórym mogła być nawet na rękę. Myślę, że dzisiejsze WYDARZENIE, z pewnością bezprecedensowe w powojennej historii naszego kraju, uświadamia nam, że Prezydent, Polityka, Państwo, Polska to są jednak wartości ważne, od których zależy nasze życie. Chciałbym, żeby efektem tej traumy była nie tyle sztuczna jedność, ale poczucie odpowiedzialności za wspólne dobro, które przecież nie jest nam wcale dane raz na zawsze. Żeby np. frekwencja wyborcza poszybowała nam za dwa miesiące na poziom co najmniej 80 %...
