Dzisiaj od rana chodził mi po głowie fragment wywiadu z jakimś księdzem, który gdzieś przeczytałem, ale nie mogłem sobie przypomniec gdzie. Przerzuciłem wszystkie gazety w domu, ale dopiero google pozwoliły mi odnaleźć ten tekst: http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/spoleczenstwo/egzorcysci--pogromcy-upadlych-aniolow,56146,1
Chodzi o artykuł o egzorcyście z Wawolnicy opublikowany w wielkanocnym numerze Newsweeka. Najważniejszy jest jednak ostatni akapit tekstu, który brzmi:
Po rekolekcjach na plebanii ksiądz Pęzioł siada przy stole. Ostatnio ma takie dziwne myśli. Jakby coś się miało stać. Ksiądz nie jest prorokiem i nie chce nim być. Chodzi raczej o zdarzenie ważne dla Polski i Polaków.
– Mam w głowie konkretny dzień – mówi ksiądz Pęzioł. – Matki Boskiej Zielnej. Piętnastego sierpnia. Między dziesiątą rano a południem. Prawdopodobnie jakiś znak. Nic złego się wtedy nie stanie. Będziemy się tylko musieli wobec tego znaku określić. Czekam na ten dzień, nie wiedząc, co będzie. A może tylko mi się zdaje. Poczekam. Zobaczę.
Ten fragment wbił mi się w pamięć, chociaż czasopisma nie kupiłem, tylko czytałem je chyba gdzieś w kiosku albo w empiku. Data niby inna, straszno też nie miało być, ale trudno się nie oprzeć wrażeniu, że to może chodzić właśnie o TEN znak.
Jak powinniśmy się teraz zachować? Pisze o tym Terlikowski, piszą inni, pisałem i ja w poprzednim poście: zjednoczenie, przebudzenie, rachunek sumienia - tego nam dzisiaj potrzeba...
