Tym razem proponuje Państwu wysłuchanie mojego nauczania na powyższy temat na podstawie księgi proroka Izajasza. Szczególnie interesujące jest porównanie ówczesnego stanu narodu i państwa żydowskiego z naszą sytuacją. Poruszam to bardzo skrótowo, ale zachęcam Państwa do osobistej refleksji nad poniższymi fragmentami Pisma:
Iz 1:3-7
3. Wół rozpoznaje swego pana i osioł żłób swego właściciela, Izrael na niczym się nie zna, lud mój niczego nie rozumie.
4. Biada ci, narodzie grzeszny, ludu obciążony nieprawością, plemię zbójeckie, dzieci wyrodne! Opuścili Pana, wzgardzili Świętym Izraela, odwrócili się wstecz.
5. Gdzie was jeszcze uderzyć, skoro mnożycie przestępstwa? Całagłowa chora, całe serce osłabłe;
6. odstopy nogi do szczytu głowy nie ma w nim części nietkniętej: rany i sińce i opuchnięte pręgi, nie opatrzone ani przewiązane, nie złagodzone oliwą.
7. Kraj wasz spustoszony, wasze miasta ogniem spalone, cudzoziemcy tratują wam niwy na waszych oczach: spustoszenie jak po zagładzie Sodomy.
Iz 1:11-15
11. Co mi po mnóstwie waszych ofiar? - mówi Pan. Syt jestem całopalenia kozłów i łoju tłustych cielców. Krew wołów i baranów, i kozłów mi obrzydła.
12. Gdy przychodzicie, by stanąć przede Mną, kto tego żądał od was, żebyście wydeptywali me dziedzińce?
13. Przestańcie składania czczych ofiar! Obrzydłe Mi jest wznoszenie dymu; święta nowiu, szabaty, zwoływanie świętych zebrań... Nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości.
14. Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały Mi się ciężarem; sprzykrzyło Mi się je znosić!
15. Gdy wyciągniecieręce, odwrócę od was me oczy. Choćbyście nawet mnożyli modlitwy, Ja nie wysłucham. Ręce wasze pełne są krwi.
Iz 1:21-23
21. Jakżeż to miasto wierne stało się nierządnicą? Syjon był pełen rozsądku, sprawiedliwość w nim mieszkała, a teraz zabójcy!
22. Twe srebro żużlem się stało, wino twoje z wodą zmieszane.
23. Twoi książęta zbuntowani, wspólnicy złodziei; wszyscy lubią podarki, gonią za wynagrodzeniem. Nie oddają sprawiedliwości sierocie, sprawa wdowy nie dociera do nich.
Iz 30:1-3
1. Biada synom zbuntowanym! - wyrocznia Pana. Wykonują zamiary, ale nie moje, i wiążą się układami, lecz nie z mego natchnienia, tak że dodają grzech do grzechu.
2. Udają się wpodróż do Egiptu bez zasięgnięcia zdaniaust moich, aby się uciec pod opiekę faraona i by się schronić w cieniu Egiptu.
3. Lecz opieka faraona będzie dla was zawstydzeniem, a pohańbieniem ucieczka w cień Egiptu.
Bóg w tej Księdze pokazuje także niezbędne przygotowanie dla człowieka, który ma przemówić do upadłego narodu.
Będę wdzięczny za Państwa refleksje.
