No, właśnie. Kim jestem? Od dłuższego czasu się nad tym zastanawiam. Co się takiego wydarzyło, że zacząłem się zastanawiać? Czemu do tej pory o tym nie myślałem? Odpowiedź jest prosta: "Bo jakoś pchało się ten codzienny wózek". Jednak mnie ona nie satysfakcjonuje. Zbyt prosta, banalna, leniwa.
Żyjemy w Matrixie. Kolejny banał? Nie. Naprawdę, żyjemy w Matrixie. Ja to wiem. Wydaje mi się, że zawsze to wiedziałem, ale ta myśl nie mogła się przebić przez inne. Jestem...? Byłem ząbkiem w zębatce tej machiny jaką jest ludzki świat. Byłem, bo się wyłamałem. Wyłamałem z własnej, nie przymuszonej woli. Inne ząbki próbują mnie naprawić, wstawić na miejsce. Nie chcę, bronię się.
Finanse. Jeden z tematów w każdej rodzinie. Tak jak religia, polityka itp. Jednak dla mnie finanse to nie tylko rozmowy, to też praca. Praca, którą nienawidzę. Ktoś powie: „To po co się męczyć? Trzeba robić coś innego.” Tak. I chcę tak uczynić. Jednak pojawiło sie kolejne pytanie: Co ja innego potrafię?
Finansami zajmuję się od nastu lat. Właściwie od powstania GPW. Później praca w banku (nieistotne, w którym, wszystkie są siebie warte). Nabrałem sił w żagle, zwolniłem się z pracy i prowadziłem działalność. Najpierw sam, później ze wspólnikiem.
Dziś nie pracuję. Nie pracuję od czterech miesięcy.
Praca w banku nauczyła mnie jednego: klient to dawca. Dawca kasy. Ktoś powie, że nie zawsze tak było. Zaprzeczam. Zawsze tak było. Nie tak widoczne jak w ostatnim czasie, ale zawsze klient był dawcą kasy. Był, jest i będzie.
Praca na swoim, nadal w finansach. Nauczyła ... ale o tym w następnych wpisach.
Ten blog ma pomóc mi odpowiedzieć na pytanie: Kim jestem? Piszę go dla siebie. Ma być moim indywidualnym lekarstwem na moją chorobę. Chorobę Kim jestem. Przelanie myśli na ekran to terapia. Terapia dla myśli, które są tak szybkie, ze czasami ulatują, a wraz z nimi odpowiedzi.
Będę pisał o finansach, na tym się znam. Ktoś kiedyś powiedział: Jeśli zajmujesz się czymś 10 tysięcy godzin to jesteś znawcą tematu. Przemycę również tu swoje przemyślenia, opinie i wiedzę w innych sferach, bo my Polacy znamy się przecież na wszystkim.
Jestem otwartą osobą. Jednak nie ewoluowałem do tego aby pisać blog pod imieniem i nazwiskiem jakie otrzymałem od Rodziców. Nie tu. Nie, na razie. Może później.
imprezawrc
