W listopadzie 2011 roku podczas konferencji Supercomputing 2011 w Seattle został zademonstrowany najszybszy na świecie transfer danych poprzez sieci komercyjne. Rekordowe połączenie zostało nawiązane na odległość 212 km, pomiędzy centrum komputerowym Uniwersytetu Victoria w Kanadzie i Convention Centre w Seattle. Uzyskana szybkość transferu 186 Gb/s pozwoliłaby na przesłanie 2 000 000 Gigabajtów dziennie, czyli przykładowo danych zawartych na 100 000 dysków Blu-ray!
O wartości praktycznej projektu świadczy uzyskanie zbliżonych transferów pomiędzy Kanadą i innymi lokalizacjami w USA, Brazylii i Korei Południowej oraz fakt użycia standardowych łączy światłowodowych, umożliwiających dotychczas maksymalne teoretycznie przesyły o prędkości ok. 100 Gb/s.
Sprzęt optyczny i specjalne wysokoprzepustowe serwery dostarczyła CANARIE (Canada’s Advanced Research and Innovation Network). W projekt zaangażowane były: California Institute of Technology (Caltech), University of Victoria, University of Michigan, European Center for Nuclear Research (CERN), Florida International University.
Prace nad przyśpieszeniem transmisji prowadzone są intensywnie na całym świecie. Rekord szybkości transferu w warunkach laboratoryjnych wynosi 109 Tb/s, osiągnięto go w National Institute of Information and Communications Technology, używając siedmiordzeniowego włókna. Natomiast rekord transferu przy użyciu pojedynczego lasera w zwykłym światłowodzie wynosi 26 Tb/s na dystansie 50 km, uzyskano go na Karlsruhe Institute of Technology (KIT) w maju 2011 roku. Dzięki takiemu łączu można przekazać, w ciągu sekundy, ilość danych odpowiadającą średnio około 400 milionów połączeń telefonicznych.
Bardzo zaawansowane prace prowadzone są w Chinach. W ramach projektu o nazwie "973" planowane jest osiągniecie komercyjnych transmisji, w pierwszym etapie 400 Gb/s, a następnie 1Tb/s.
Zapotrzebowanie na szybki transfer rośnie proporcjonalnie do ilości gromadzonych danych. Motorem napędowym jest technika cloud computing i konieczność wymiany danych pomiędzy data center należącymi do takich firm jak: Google, Amazon, czy Facebook. Szybkość transmisji jest również istotnym elementem prac prowadzonych w dużych ośrodkach uniwersyteckich i CERN, stąd ich zaangażowanie w projekt.
