10 stycznia 2014
Putin wyciąga rękę
Po transakcji na koniec 2013 r. - kupieniu sobie Ukrainy za 15 mld euro, Putin rozpoczyna nowy rok od dealu z Iranem. Ropa za towary – tak brzmi nowy pomysł Moskwy, który zręcznie omija istniejące wciąż sankcje (w przestrzeni symbolicznej, w rzeczywistości Rosja nie przyłączyła się nigdy do sankcji wobec Teheranu) i to w dniach negocjacji ws. implementacji, znaczy, zastosowania w praktyce :) ustaleń z Genewy 5+1 (czyli sześciu!) mocarstw i Teheranu. Obrót ma być niebagatelny, chodzi o 500 tys. baryłek rocznie (dotychczas rekordowe 420 tys. z Chinami), a to oznacza dodatkowe 1,5 mld dolarów zysków miesięcznie dla Iranu.
Drewno do lasu
Nie wiadomo, co Rosja proponuje w zamian, przecież jej głównym towarem eksportowym jest właśnie ropa i gaz. To tak jakby USA podpisały umowę o imporcie gazu łupkowego. Gaz jest w Iranie tak tani (drugie zasoby na świecie), że każdy ogrzewa mieszkanie do jakichś 26 st. C wyjątkowo nieoszczędnymi piecykami, które grzeją pełna parą cały dzień. Wielokrotnie będąc gościem w domach Irańczyków prosiłem ich o wyłączenie piecyków, gdyż w tej temperaturze nie potrafiłem zasnąć.
Może więc być tak, że Rosjanie dają swoją pieczątkę na irańską ropę i będą nią handlować jak swoją. Zachowają przez to kontrolę nad cenami, a pełne uwolnienie rynku irańskiej ropy to przecież możliwość potanienia surowca.
Lekcja polityki
Gdybyż jeszcze Rosjanie zaproponowali jako barter leki mogliby zdobyć przychylność opinii publicznej w Iranie. Ostatnio z apelem o zniesienie sankcji w tej dziedzinie – handlu lekami – wystąpił kwiat irańskich filmowców z Ashgarem Farhadim i Abbasem Kiarostamim na czele.
Kiedy Amerykanie wciąż pohukują o możliwości rozwiązania militarnego w Persji (sam tytuł w Foreign Affairs: "Still time to attack Iran?"), Putin z właściwą sobie elegancją wyciąga pod stolikiem negocjacyjnym rękę z fruktami. Negocjatorzy z Unii i Ameryki bezsilnie oglądają lekcję polityki.
