Więź.
Śmierć.
Pustka?
Michał Majewski w artykule „Elegia na odejście” Tygodnik Powszechny nr 4 z 27 stycznia 2013r. pisze o wyborach Jarosława Kaczyńskiego. Jego wyborach życiowych po odejściu Jadwigi Kaczyńskiej, „(…) Najwspanialszej, Najukochańszej, Najlepszej, Niezastąpionej Mamy (…).” Czy prezes PiS będzie się skupiał na życiu wewnętrznym, osobistym i własnym? Czy też rzuci się w wir polityki, oddając jej niemal całego siebie? W tymże Tygodniku wspomniane są również słowa Jana Rokity wypowiedziane tuż po katastrofie smoleńskiej: „Lidera opozycji zdarzenia uczyniły Hiobem polskiej polityki. Skala nieszczęść prywatnych jakie na niego spadły przekracza ludzkie wyobrażenia, a przywództwo partii, którą stworzył zostało zdziesiątkowane. Jeśli stanie znów na politycznym ringu będzie to świadczyło o jego nieludzkich siłach.”
Tuż po katastrofie w Smoleńsku Kaczyński rzeczywiście stanął do walki. Poobijany, na wpół przytomny z bólu i z nienawiści… Jego walka była tym trudniejsza, iż musiał odgrywać przed Jadwigą Kaczyńską tragikomedię o wyimaginowanym powrocie Lecha Kaczyńskiego z Ameryki Południowej. Skala tego spektaklu przekraczała wyobrażenia „zwykłego” człowieka.
Więź jaką bracia Kaczyńscy mieli ze sobą oraz z matką, znana była od dawna. Potwierdzają ją opowieści znajomych, a także osobiste i wzruszające nekrologi napisane przez Jarosława Kaczyńskiego. Matka i dwóch braci bliźniaków to była jedna osoba w trzech postaciach.
Jaka jest więź z Martą Kaczyńską i jej córkami? Wydaje się, że żadna. Babcia i stryj nie popierali wyborów życiowych Marty, a spotkania kandydata na Prezydenta z bratanicą były tylko dobrze wyreżyserowanymi spektaklami. na potrzeby kampanii… Czy nie ma znaczenia tutaj, że została ostatnią z rodu? Krew z krwi...?
W dniu śmierci Jadwigi Kaczyńskiej na Twitterze pewien redaktor napisał: "Został sam…"
…
Prezes Kaczyński stoi przed najtrudniejszą walką. Walką z samym sobą, której stawką jest on sam, a właściwie dotrwanie do momentu spotkania z matką i bratem. Dla niego życie jest po tamtej stronie. Po tamtej stronie są ci wszyscy, których kochał, z którymi łączyła go więź. Wszak siłę i energię dawała mu chęć opieki nad matką. Skąd będzie ją czerpać teraz?
W takiej sytuacji wydaje się, że nie ma praktycznie żadnego wyboru. Typ samotnika, nie ufający nikomu nie będzie układał sobie życia osobistego, nie teraz. Nie będzie też skupiał się na swoim wnętrzu, którego część bezpowrotnie umarła i pozostała po niej niemożliwa do wypełnienia pustka.
Jedyną drogą, którą może iść jest polityka i zemsta. Ona spowoduje, że jego egzystencja stanie się znośniejsza, a ta droga, zbliżająca go do spotkania na które czeka, mniej wyboista. Polityka jako towarzyszka życia to wybór bardzo ryzykowny. Zemsta jako narzędzie w tej grze wydaje się być omamami szaleńca. Ale skoro Kaczyński chciał wierzyć w przedłużającą się wyprawę brata, to dlaczego by przeżyć ten straszny czas nie postawi sobie za cel zniszczenie politycznych przeciwników? Nie ma nic do stracenia... Polska? … Bracia Kaczyńscy wielokrotnie pokazywali, że w sferze emocji, żadne racjonalne argumenty nie wchodzą w grę. Tak jeśli chodzi o przyjaźń jak i nienawiść.
Trudno by było dać wiarę w odejście Jarosława Kaczyńskiego i jego skupienie się na życiu wewnętrznym. To byłoby poddanie się bez walki i oddanie zwycięstwa Tuskowi. Tego nie zrobi nigdy, tym bardziej, że patrzą na niego miliony…, miliony tych do których umysłów jak pisze Michał Majewski, Kaczyński ma klucz i tylko on…
1
"Jeśli wybierasz się w podróż niech będzie to podróż długa
wędrowanie pozornie bez celu błądzenie po omacku
żebyś nie tylko oczami ale także dotykiem poznał szorstkość ziemi
i abyś całą skórą zmierzył się ze światem (...) "
7
"Więc jeśli będzie podróż niech będzie to podróż długa
powtórka świata elementarna podróż
rozmowa z żywiołami pytanie bez odpowiedzi
pakt wymuszony po walce
wielkie pojednanie."
„Podróż" z tomu "Elegia na odejście", Zbigniew Herbert
