„Ostatnio, w dwóch lotach bojowych w następujących po sobie dniach, pilot porucznik Finucane zniszczył 5 Messerschmittów 109, tym samym zwiększając całkowitą liczbę zwycięstw do prawie dwudziestu. Lata ze swoją eskadrą od czerwca 1941 i w tym okresie eskadra zniszczyła 42 samoloty wroga, przy czym porucznik Finucane osobiście strącił 15.”
Tak London Gazette w 1941 roku opisywała bojowe dokonania asa lotniczego i bohatera Wielkiej Brytanii, Brendana Eamonna Fargusa Finucana, ksywka „Paddy”, urodzonego w Dublinie. Finucan, którego rodzina wyemigrowała do Wielkiej Brytanii w 1936, wstąpił do RAFu w wieku 17 lat. Pierwsze zestrzelenie zaliczył w bitwie o Anglię.
Finucan był jednym z wielu Irlandczyków, którzy dobrowolnie walczyli z Niemcami w czasie drugiej wojny światowej, mimo, że Irlandia była neutralna. Służyli w każdym rodzaju wojsk, najchętniej w lotnictwie, które wtedy jawiło się jako fascynujący, nowy rodzaj broni.Byli też obecni w nowopowstających siłach specjalnych, jak np. SAS. Ośmiu Irlandczyków otrzymało Krzyż Wiktorii, najwyższe odznaczenie wojenne Imperium Brytyjskiego.
Należy tu dodać, że wszyscy, bez wyjątku, Irlandczycy służyli w brytyjskich siłach zbrojnych dobrowolnie. Owszem, Irlandczyków mieszkających w Wielkiej Brytanii wzywano do wojska, ale mieli oni wybór, mogli wyrazić zgodę na służbę lub wrócić do Irlandii. Powody wstąpienia do wojska były różne i chęć zarobku nie była główną motywacją.
cała notka tutaj:irlandiapopolsku.wordpress.com/2014/08/25/jak-to-na-wojence-ladnie-irlandczycy-na-frontach-2ws-cz-1/
www.facebook.com/irlpopolsku
zapraszam
