Dysponujący dzisiaj flotą 300 samolotów Ryanair zaczynał skromnie. Posiadał jeden mały samolot i krótką trasę. Wkrótce okazało się, że latając na tej trasie zysków spodziewać się nie należy.
Ryanair powstał 28 listopada 1985 roku. Ojcami założycielami nowej linii lotniczej byli Tony Ryan, Christopher Ryan i Liam Lonergan. Pierwotnie miał nazywać się Trans Tipperary, jak chciał tego Tony Ryan, jednak pozostali zdołali mu wyperswadować ten pomysł i nakłonić do nadania nazwy Ryanair.
Firma posiadała tylko jeden samolot, piętnastomiejscowy Embraer EMB 110 Bandeirante. Po locie pokazowym dla prasy Ryanair ogłosił, że wkrótce zamierza otworzyć swoją pierwszą trasę, z Waterford do Londynu-Gatwick.
Bardzo szybko okazało się, że trasa przynosi straty. Z powodu pogody samolot często był przekierowywany do Dublina co mocno obciążało kieszeń linii lotniczej. Połączenie zostało zlikwidowane, a firma wystąpiła do Ministerstwa Transportu o pozwolenie na otwarcie trasy z Dublina do Luton. W tym czasie połączenia między Dublinem, a Londynem były obsługiwane przez Aer Lingus. Nic więc dziwnego, że pozwolenie na przewóz pasażerów do Luton, jakie otrzymał Ryanair, nie spodobało się zarządzającym narodową linią irlandzką. Aer Lingus dominował na rynku irlandzkim, nie miał praktycznie konkurencji. Był też oczkiem w głowie rządu, stanowił zewnętrzną wizytówkę kraju.
Kłody pod nogi nowej linii rzucała też firma zarządzająca portem lotniczym, również państwowa, Aer Rianta.
Pewny swego Ryanair kupił dwa dodatkowe samoloty Hawker Siddely HS748 i zaczął latać do Luton. Cenę biletów ustalono na 99 funtów irlandzkich, co stanowiło połowę ceny biletów jakie oferowała konkurencja. Wkrótce Aer Lingus zbił swoją ofertę do 95 funtów, a Ryanair błyskawicznie odpowiedział: 94.99.
Cała notka: https://irlandiapopolsku.wordpress.com/2015/06/03/dawid-i-goliat-narodziny-hegemona/
lub tutaj: https://www.facebook.com/irlpopolsku?ref=hl
