Nie mogę co roku w okolicach naszego Święta Narodowego pisać kolejnego tekstu o tym, że „listopad dla Polaków niebezpieczna pora”. Nie tylko dlatego, że coraz mniej potencjalnych Czytelników będzie wiedziało, cóż ten cytat znaczy. Polskie reformy oświaty odbierają naszym dzieciom i wnukom „niezbędnik inteligenta”, jakim jest znajomość polskiej wielkiej literatury, historii i tradycji. Już dzisiaj za to płacimy, ale rachunek, jaki wystawią nam następujące po nas pokolenia, może być dla nas największą przegraną w wolnej Polsce. I dlatego nie róbcie kolejnej sondy o tym, co to jest patriotyzm, czym były rozbiory i kiedy tak naprawdę odzyskaliśmy niepodległość. Zamiast bejsbolów, dresów, kapturów i maczet dajcie naszym dzieciom wiedzę i wzorce z przeszłości. Zmieńcie pokolenie intelektualnych półanalfabetów tak, by „zjadaczy chleba w aniołów przerobić”. Aby zamiast 11 listopada szukać okazji do ulicznych burd, potrafili zadać sobie takie samo pytanie jak ich wielki przodek lata temu, kiedy Polski nie było na mapie Europy:
Szli krzycząc :”Polska! Polska!” – wtem jednego razu
Chcąc krzyczeć zapomnieli na ustach wyrazu;
Pewni jednak, że Pan Bóg do synów się przyzna,
Szli dalej krzycząc: Boże! ojczyzna! ojczyzna”.
Wtem Bóg z Mojżeszowego pokazał się krzaka,
Spojrzał na te krzyczące i zapytał: „Jaka?”
A jeśli nie wiedzą, kto to napisał, niech klikną w Google, skoro polska szkoła takiej wiedzy im skąpi.
