Demokracja, bardzo ładne określenie.
Oznacza, że poglądy mogą być różne. I tych różnych poglądów można bronić, a przede wszystkim przedstawiać.
Demokracja to w zasadzie nie treść, to forma, na jaką się umówiono, że pozwolimy przeciwnikowi przedstawić własne zdanie.
Jak to wygląda w wykonaniu Platformy wczoraj, kolejny raz, zdołaliśmy się przekonać podczas połączonego posiedzenia dwóch komisji nad konwencją antyprzemocową.
Nie dopuścić do głosu. Więcej, złamać wszelkie zwyczaje i przepisy. Furda lista gości zapisanych, furda, że wcześniej przewodniczący umawia się, że z przedstawicielką opozycji, że ta przedstawi uzasadnienie poglądu swego klubu. To nie ma żadnego znaczenia.
Tyszkiewicz z wdziękiem barbarzyńcy, a przede wszystkim politruka w najbardziej możliwy z prymitywnych sposobów usilował odebrać opozycji głos. Obradując nad konwencją antyprzemocową właśnie dopuszczał się ordynarnej przemocy.
Paradoks?
Nie!
Buractwo i platformerska kołtuneria!
Co mu zależało?
Bo projekt ważny?
A procedury? Zwyczaje? Owa osławiona demokracja?
Pies z kulawą nogą, to znaczy żadne stacje telewizyjne (a one decydują o tym, co Polacy wiedzą) nie relacjonowałyby takiej debaty. Te media, mając określony profil, wiadomo, że zamilczą. Jedne Trwam będzie nadawać, bo uważa, że to ważne. Co mu zależało? Do świadomości odbiorców ta sprawa i tak nie dotrze, poza tymi przekonanymi. Więc po co był ten pokaz buractwa i prymitywizmu? Mógłby pozwolić się wygadać wszystkim chętnym: stronie społecznej, profesorom, każdemu pisiakowi, jakiemu by się zechciało. I co? I tak, nikt, poza tymi przekonanymi, by się nie dowiedział. A forma byłaby zachowana, można byłoby obłudną gębę wycierać frazesami o demokracji.
Ale ten po sowiecku powstrzymać się nie mógł, bo taka jest właśnie Platforma, kołtuneria nowoczesności, bigoteria postępu, buractwo nieuków, prymitywizm groszolubów pozbawionych wszelkich wartości.
To wczoraj wylazło.
Kolejny raz.
