13 grudnia forever and ever
Gazeta Polska w swoim ostatnim wydaniu zamieściła film „Towarzysz Generał idzie na wojnę” . Film który swoją premierę miał rok temu. Jest o tyle ważny, iż pokazuje jakim fałszem było epatowanie nie znającej faktów publiczności powodami wprowadzenia stanu wojennego.
Nie była nimi obawa przed wkroczeniem wojsk Układu Warszawskiego do Polski, ale koniunkturalizm PZPR z gen Jaruzelskim w roli głównej.
W m.in. archiwum Władimira Bukowskiego znajdują się dokumenty wskazujące na to, iż Rosja Radziecka nie miała w planach inwazji na Polskę . Mając na głowie coraz bardziej nieudaną inwazję w Afganistanie Rosjan po prostu ekonomicznie i politycznie nie było na to stać. Wypowiedzi członków Politbiura wyraźnie pokazują, iż gen. Jaruzelski kłamał twierdząc , iż zagrożenie inwazją armii UW istniało. Choć dziś już zapewne, jak mówi Jan Żaryn, historycy nie kłócą się pomiędzy sobą o to czy takie zagrożenie istniało lub nie. Dostępne dokumenty źródłowe z różnych źródeł pokazują, że taka możliwość nawet w tamtych realiach nie istniała.
Film ten pokazuje jeszcze dwie istotne rzeczy. Marionetkowość tamtej formy państwowości i niezwykłe podobieństwo propagandy tamtego okresu PRL-u z propagandą rządów PO-PSL.
W PRL-u tym Jaruzelskiego również wszystkie istotne decyzje z punktu widzenia suwerenności Polski były podejmowane w Moskwie i dostarczane w gotowej formie tzw. rządowi polskiemu do podpisu i akceptacji. To miały być te rzekomo niezależne rządy. Kiedy słucham filmów propagandowych z tamtych lat widzę taką samą narrację jaką uprawia Donald Tusk i jego partia. Pozorność działań o charakterze konsyliacyjnym i zmasowana manipulacja przy wykorzystaniu mediów to cechy, które łączą PRL i Państwo Tuska. Te same techniki narracyjne. Te same metody cynicznego podważania wiarygodności drugiej strony. Jak wtedy tak i dziś nikt nie sili się na dyskusję merytoryczną. Cóż wtedy okazałoby się ( jak wówczas) , iż król jest nagi i nie ma nic do zaproponowania. Poza próbami ośmieszenia opozycji coraz bardziej nerwowymi …
Jaruzelski bronił na polecenie Moskwy interesów klasy rządzącej. Miał wiedzę, iż nawet wyjście Polski ze strefy wpływów Moskwy zostanie przez nią zaakceptowane. Komuniści wszak to byli i są pragmatycy.
Dzięki jego decyzji Polska straciła całe dziesięciolecie szansy na rozwój w normalnych warunkach.
Jest to cecha, która łączy PRL i dzisiejszą Polskę. Nasz kraj traci możliwości rozwoju. Zawłaszczenie jego struktur przez kasty reprezentujące grupy interesów jest kamieniem u szyi Polski
13 XII 1981 roku chodziłem do szkoły średniej. Pamiętam SKOT-y na ulicach, koksowniki i namioty wojskowe. Po latach dotarło do mnie, że straciłem lata normalnego rozwoju. Kiedy dziś słyszę stare filmy propagandowe wzbiera we mnie odruch wymiotny.
Tak samo się dzieje, gdy słucham dziś Premiera Rządu RP – Donalda Tuska. Ten człowiek mnie obraża.
Swoim cynizmem i arogancją. Jednak taka jest dzisiaj klasa polityczna dużej części Europy. I zapewne ten człowiek stąd czerpie swoją siłę. Właściwie nie jest to klasa polityczna, ale grupa aparatczyków. Grupa, która uwłaszcza się na własności publicznej.
Brytyjski eurodeputowany Nigel Farage, mimo kontrowersyjnego ale jakże pięknego języka angielskiego, definiuje istotę europejskiej tzw. „demokracji” . Ostatnio wsparła go Viviane Reding definiując wprost, iż sposób podejmowania decyzji ( choćby w sprawi paktu fiskalnego) ma już niewiele wspólnego z demokracją.
Dziś 13 grudnia trzeba pamiętać, że grupy interesów, które obecnie kierują Polską nie mają przed sobą wizji jaką jest służba Rzeczpospolitej. Kiedyś Polska była pawiem narodów i papugą. Dziś dla cynicznej klasy politycznej jest po prostu korytem.
Czas wrócić do głoszenia starych prawd o trójpodziale władz i ich wzajemnej równowadze.
Inaczej cały ten domek z kart się wywróci. Po prostu.
