Aencyclopedia post-Enochiana, skrawki
Marat Dakunin - tajemnicza postać liternetu, wychynęła raptem (wcześniej ukrywając się jednak: - od 2005 r. we Lwowie, - w 2007
w Australii - i od 2008 r. tutaj, na salonie) jesienią 2010 r. z niebytu
czyli z realu – idzie tu w sukurs, a w zasadzie nadciąga z pyrrusowym przeczuciem, przytomna jak nigdy dygresja Marata: wg. kosmogonii greckiej z Chaosu najpierw narodził się Eros (czyli Miłość), a dopiero później czas (Kronos) - tak podaje Hezjod - a świadczą o tym na Sympozjonie Platońskim.
Daje to asumpt do choćby takich mało wartych qui pro quo,
że MIŁOŚĆ ZWYCIĘŻA CZAS, a w wersji kantystów (nie będę ich tu zgłębiaj bliżej oślepiony nagle zza winkla <Rip van Winkla> ferią murale formistów – fowistów), niektórych fizyków kwantowych i ezoteryków, że CZAS NIE ISTNIEJE. Czy istnieje zaś Miłość, i czym jest.. (tu Marat dał sobie po palcach a właściwie fraktalnych szypułkach dygresji, w samą porę, nieporadnie, lecz w myśli kolibrem już zębatek systemów).
dygresja literacka Marata #2: polecam "Sympozjon"
(na „Uczcie właśnie oparte”) - opowiadanie składające się
na zbiór "Śmieszne miłości" Milana Kundery - przecudowna
gra ironii na przypadku (lub przypadku na ironii)
– a zdefiniowanie błyskotliwej różnicy między grą jedną,
a drugą, może wydawać się pięknoduchostwem tylko tym,
którzy grali, a którymi nigdy (czy ich członkami) nie grano,
w różne rodzaje gier..
Rip van Winkle
Czemu ciągle śpicie? I to jeszcze w zachwycie; nie tak niewielu z Was.
chaos, kosmogonia, miłość, sen, człowiek, świat, marat dakunin, blog, real, świat wirtualny, eros, kronos, rip van vinkle, przespać, błyskotliwość, mądrości, myśli, gra, odwrotność, forma, paradoks,
nicość
To tak, chopokom przed JU(t)RO 2012 ©
Prawy atak z Aresem i Ateną wydaje się ofensywnie nastawiony
