Niektórzy pewnie pamiętają, jak pisałem o Corneliu Danie Georgescu - wybitnym, a zapoznanym kompozytorze rumuńskim zamieszkałem "za miedzą", bo w Berlinie. Poznaliśmy go wyłącznie dzięki dobremu sercu Octaviana Nemescu, który udostępnił nagrania skromnemu polskiemu blogerowi i, niech będzie, publicyście. A w zasadzie także wydawcy. Udostępnił "nam", bo po pierwsze, jak się okazało, nikt go w Polsce wcześniej nie znał (zapanowała pewna nawet konsternacja "w kręgach") więc poznaliśmy tego kompozytora niejako wszyscy na raz, a po drugie - zdarzenie to poskutkowało ostatecznie wydaniem muzyki Georgescu, czyli udostępnieniem jej szerokiej publiczności na powszechnie akceptowanym i osiągalnym (już za chwilę) nośniku tj. płycie CD.
Pomysł wydania muzyki Georgescu wpadł do głowy Michałowi Mendykowi szefującemu wydawnictwu Bôłt records. To on ustalił program albumu (II Symfonia, X kwartet smyczkowy i rodzaj oratorium zatytułowanego Et Vidi Caelum Novum) po czym zaczął drążyć temat i podejmować konkretne kroki. Konieczne okazało się podpisanie umowy z rumuńskim radiem w celu udostępnienia nagrań, poniesienie jakichś tam opłat itd. Po licznych perturbacjach (przykład: ja sam miałem okazję zredagować umowę z Radio Romania, ponieważ poprosiła nas o to... strona rumuńska) album ukazał się - czy właśnie ukazuje - jako wspólne wydawnictwo Bôłt records i Niklas records. Słuchając płyty i przeglądając załączoną do niej książeczkę (której jestem autorem; sam kompozytor wyraził się o niej bardzo pochlebnie) pomyślałem, że jest to chyba najwybitniejsza publikacja, do której miałem okazję się przyczynić. W tym samym momencie coś podobnego powiedział Michał Mendyk - a to chyba znaczy, że to naprawdę nie przelewki - że coś takiego nie zdarza się każdego dnia.
