To nie będzie długa notka. A to z tego powodu, że nie chciałbym się skupiać na aspektach czysto ekonomicznych reformy OFE rządu premiera Donalda Tuska. To tylko zamula całą sprawę – vide wczorajszy tekst ministra Michała Boniego w „Gazecie Wyborczej”. Według mnie istotne tak naprawdę jest tylko jedno:
Rząd Rzeczypospolitej złamał umowę społeczną sprzed 12 lat. Umowę, która definiowała główną zasadę co do gospodarowania środkami inwestowanymi przez Obywateli w tzw II filarze.
Oczywiście, wiemy wszyscy z jakiego powodu Platforma Obywatelska podjęła powyższe działania. Jednak nie ma takiego uzasadnienia, dla którego zrywa się tak ważną umowę. Umowę, która została zawarta na grube dziesiątki lat! Polacy w obliczu zmiany systemu emerytalnego pod koniec ubiegłej dekady mieli prawo wierzyć, że na swą emeryturę będą pracować wg stałych, przejrzystych zasad.
Mało tego –osoby odpowiedzialne za takie działania zupełnie odwracają kota ogonem – co mogliśmy dziś usłyszeć w programie „Kropka nad I” Moniki Olejnik, gdzie gościem był premier Donald Tusk.
* * * * * * * * * * *
W innym miejscu wspomnianej poniedziałkowej „GW” profesor Radosław Markowski mówi, że Jarosław Kaczyński jako jedyny potrafi socjalizować elektorat swej partii. Nie wiedziałem co prawda, że tak się to fachowo nazywa – generalnie chodzi o takie zjednywanie sobie sympatii wśród wyborców, że wierność partii nie polega tylko na oddaniu głosu, ale także na codziennym „kibicowaniu” partii, utożsamianiu się z jej poszczególnymi działaniami – choć to czułem.
Wspominam tutaj o tym, choć staram się nie politykować zbyt dużo. Ale dwie uwagi w tym kontekście, bo uważam, że wiąże się to z tematyką mojego wpisu. Otóż nie do końca zgadzam się, że tylko Jarosław Kaczyński robi to sprawnie. Możliwe, że jest w tym lepszy od innych (nie mam narzędzi żeby to zmierzyć), ale wśród sympatyków innych partii, szczególnie PO też obserwuję na co dzień takie zjawisko. Moje sympatie (szczególnie te gospodarcze) lokowałbym chyba najbliżej UPR, ale z tego co żyje jakoś tam pozytywnie postrzegam Donalda Tuska. Jednak nigdy nie ulegam owej „socjalizacji”, staram się być krytyczny wobec tej formacji, a w szczególniości gdy pozostaje u władzy. Namawiam zwykle też w tzw życiu codziennym do tego osoby, które znam, a u których widzę sporą dozę antypatii do Prawa i Sprawiedliwości, a w szczególności braci Kaczyńskich – siłą rzeczy gorąco popierających Platformę.
A druga uwaga jest taka, że w dzisiejszej dobie jest to swego rodzaju test, próba dla sympatyków i wyborców PO – czy dostrzegą to, co dla mnie oczywiste. Czy zdają sobie z tego sprawę, że rząd, który tak naprawdę opiera się przecież na partii Donalda Tuska złamał bardzo ważną umowę, złamał także zasady ciągłości władzy? W moim odczuciu nie miał prawa zrobić tego, co zrobił. A jeśli już tak się dzieje – wyborcy powinni bardzo poważnie dać rządzącym do zrozumienia, że nie zgadzają się z takimi decyzjami. Ale jak będzie – zobaczymy. Jak zwykle w takich sytuacjach – dużą rolę odegrają media.
