Czym różni się afera Rywina od afery Misiaka i Pawlaka? Jeśli uznać, za istotę problemu wymianę prerogatyw władzy na korzyści materialne to niczym.
Piewcy normalności i nieprzejednani krytycy kaczyzmu, co macie teraz do powiedzenia? Może to, że nareszcie nie ma dusznego klimatu prześladowań prokuratorskich? Może to, że nareszcie otworzyły się bezkresne niwy kręcenia lodów gdzie popadnie, ale najlepiej na państwowej tkance podatników?
Dla ludzi pamiętających wyczyny Donka i Waldka 4 czerwca 1992r, oraz potrafiących ocenić tamtą rzeczywistość, nigdy nie ulegało wątpliwości, że obecny Premier i Wicepremier to urodzeni krętacze, serwiliści zapatrzeni w dobro własne, bełkotliwi frazesomówcy.
Kaczyzmu nigdy nie było – była propaństwowa praca od podstaw w trudnych politycznie warunkach (133 posłów w 460-o osobowym Sejmie). Teraz mamy kon’donkowszczyznę – oślizły fałsz chłystka, któremu się wydaje, że jest mówcą. Koncepcją główną kon’donkowszczyzny jest kręcenie lodów, nie drażnienie Niemców i Rosjan, oraz zagadywanie wszystkiego za pomocą bełkotliwego wygłaszania prymitywnych frazesów – zgodnie z zapowiedzią programową.
