Oto interpelacja posła M.Opioły z 22.02.2013r.

Szanowny Panie Premierze! Rzeczpospolita Polska od 12 marca 1999 r. jest członkiem Paktu Północnoatlantyckiego, co określa główne kierunki naszej aktywności wojskowej oraz główne sojusze, także w obszarze aktywności służb specjalnych. Ma to także związek z dostępem polskich służb specjalnych, szczególnie szefa SKW, do tajemnic NATO. Od dłuższego czasu jednak działania szefa SKW budzą uzasadnione wątpliwości co do ich zgodności z naszym narodowymi celami strategicznymi. Są to działania charakterystyczne dla okresu funkcjonowania Układu Warszawskiego i były niespotykane za czasów poprzednich szefów SKW, którzy chronili wojsko przed penetracją służb rosyjskich, m.in. nie zgadzając się na żadne formy współpracy. Uzasadnienie powyżej tezy stanowią następujące okoliczności:

1. Brak od 2008 r. sukcesów kontrwywiadowczych w ujawnianiu rosyjskich działań wywiadowczych na terenie RP (w ciągu pięciu lat zrealizowano tylko jedną sprawę o charakterze kontrwywiadowczym, rozpoczętą za poprzedniego kierownictwa służby).

2. Zaakceptowanie przez SKW wykorzystywania rosyjskich satelitów do przesyłania tajnych informacji w Afganistanie.

3. Zaakceptowanie przez SKW wykorzystywania rosyjskich samolotów transportowych z rosyjską obsługą w zakresie transportu ludzi i sprzętu (w tym oficerów operacyjnych oraz sprzętu SKW/SWW) do Afganistanu.

4. Niezgłoszenie żadnych zastrzeżeń co do remontowania na terenie Rosji przez rosyjsko-polskie konsorcjum samolotów należących do 36. specpułku, pomimo iż właściciel zakładu remontowego jest powiązany z rosyjskimi służbami specjalnymi, przestępczością zorganizowaną i ma zakaz wjazdu na teren USA.

5. Niezapewnienie osłony remontowanych w Rosji samolotów należących do 36. specpułku, efektem czego było wpuszczenie na pokład TU-154M osób postronnych.

6. Niewykonanie kompleksowych badań pirotechnicznych samolotu TU-154M po jego powrocie z remontu z Rosji, a jeżeli SKW nie ma takich możliwości, to nie zlecono takich badań żadnej specjalistycznej firmie.

7. Brak odpowiedniej osłony kontrwywiadowczej osób (prokuratorów, biegłych, rodzin ofiar) przebywających w Rosji w związku z badaniem wydarzeń z dnia 10 kwietnia 2010 r.

8. Cykliczne spotkania kierownictwa SKW z przedstawicielami rosyjskich służb specjalnych m.in. na terenie Krakowa.

9. Regularne wizyty przedstawicieli rosyjskich służb specjalnych w siedzibie SKW na ul. Oczki. Wjeżdżali oni na teren siedziby SKW swoim samochodem, który nie był sprawdzany pod kątem ujawnienia urządzeń rejestrujących emisję elektromagnetyczną. Z informacji uzyskanych z MSZ wynika, że takie wizyty na terenie Rosji w siedzibach rosyjskich służb specjalnych są niemożliwe ze względu na procedury bezpieczeństwa stosowane przez te służby.

10. Regularne spotkania osób z kierownictwa SKW z przedstawicielami rosyjskich służb specjalnych w Moskwie.

11. Wyrażenie przez szefa SKW zgody na szkolenie kierownictwa SKW przez rosyjskie służby specjalne w Moskwie.

12. Budowa przez SKW niejawnego kanału łączności z rosyjskimi służbami specjalnymi bez informowania prezesa Rady Ministrów, ministra obrony narodowej oraz NATO.

13. Niewykonywanie ustawowego obowiązku prowadzenia stałej osłony radiokontrwywiadowczej będących w pobliży rosyjskich stacji nasłuchowych w Warszawie Belwederu, Ministerstwa Obrony Narodowej, hotelu, w którym mieszkają członkowie rządu.

14. Likwidacja Zarządu Studiów i Analiz SKW, który opracowywał analizy zagrożeń wywiadowczych na kierunku wschodnim w perspektywie wielu lat naprzód.

15. Utrzymywanie niewystarczającej obsady etatowej w jednostkach zajmujących się rozpracowaniem rosyjskich służb specjalnych.

16. Pozwolenie na bezkarne opuszczenie Polski przez dwóch rosyjskich szpiegów w 2009 r. zamiast np. zwerbowania. Sprawa ta została rozpoczęta jeszcze przed objęciem przez szefa SKW tej funkcji. Sposób jej zakończenia zarządzony przez szefa SKW był korzystny dla strony rosyjskiej, a dodatkowo umożliwił rosyjskim służbom specjalnym rozpoznanie stopnia rozpracowania ich szpiegów.

17. Nie wykryto siatki szpiegowskiej obsługiwanej przez rosyjskich oficerów wywiadu, więc prawdopodobnie osoby te dalej współpracują z rosyjskim wywiadem.

18. Brak reakcji SKW na informację o planowanym na 10 kwietnia 2010 r. porwaniu rządowego samolotu jednego z państw UE.

19. Brak ogłoszenia stanu podwyższonej gotowości dla SKW po katastrofie smoleńskiej, a zamiast tego zezwolenie na picie tego dnia alkoholu w siedzibie SKW.

20. Brak zabezpieczenia sprzętu elektronicznego i łączności należącego do dowódców rodzajów polskich Sił Zbrojnych po katastrofie w Smoleńsku.

21. Wysłanie do Smoleńska tylko jednego oficera operacyjnego SKW celem wykonania czynności związanych z katastrofą, bez wyposażenia go w dokumenty legalizacyjne i bez wyznaczenia na piśmie zadań. Zaniedbanie to spowodowało natychmiastową jego dekonspirację i odesłanie do kraju.

22. Nieprzeprowadzenie jakichkolwiek działań weryfikujących autentyczność przekazanych SKW przez współpracowników rosyjskich służb specjalnych nagrań z wieży kierowania lotów w Smoleńsku z dnia 10 kwietnia 2010 r. Osoby, które przywiozły powyższy materiał, nie przeszły nawet standardowej w takim przypadku procedury sprawdzenia na wariografie.

23. Zapoznanie najwyższych urzędników państwowych z powyższym - niezweryfikowanym, a tym samym niewiarygodnym - materiałem, najprawdopodobniej sfalsyfikowanym przez rosyjskie służby specjalne. Nagranie to ma przesądzać o rzekomej winie pilotów i tym samym potwierdzić wersję rosyjskiego MAK.

24. Brak jakichkolwiek działań SKW w związku z wyjaśnianiem katastrofy smoleńskiej.

25. Prowadzenie inwigilacji prokuratora za oficjalne kontakty z oficerami łącznikowymi USA.

26. Brak reakcji na powiązania generałów WP z lobby rosyjskim.

27. Obsadzenie stanowisk kierowniczych w Zarządzie Kontrwywiadu SKW osobami niemającymi żadnego doświadczenia w pracy kontrwywiadowczej.

Mając powyższe na uwadze oraz podnoszone przez służby specjalne innych państw NATO nieustanne zagrożenia aktywnością służb rosyjskich, proszę o odpowiedź na poniższe pytania:

1. Czy Pan Premier wie o szczegółach współpracy szefa SKW z rosyjskimi służbami specjalnymi? Czy Pan akceptuje te działania? Czy działania te są zgodne z naszymi sojuszami i celami strategicznymi? Czy zlecił Pan takie kontakty?

2. Czy sojusznicy Polski w NATO wyrażają aprobatę co do faktu i zakresu współdziałania szefa SKW z rosyjskimi służbami specjalnymi? Czy efekty tych spotkań są omawiane z przedstawicielami NATO na cyklicznych spotkaniach?

3. Jaka jest podstawa prawna i faktyczna tak bliskiego współdziałania SKW z rosyjskimi służbami specjalnymi?

4. Czy szef SKW oraz jego zastępcy są poddawani okresowym sprawdzeniom kontrwywiadowczym? Która służba je prowadzi?

Mając na uwadze istotę podniesionych w niniejszej interpelacji zagadnień, proszę o przeprowadzenie, niezależnej od struktury SKW, kontroli powyższej problematyki i szczegółową odpowiedź na zadane pytania.

Łączę wyrazy szacunku

Poseł Marek Opioła

Płońsk, dnia 22 lutego 2013 r.

================================================================

A oto najnowsza informacja na temat odpowiedzi na interpelację. Zwracam uwagę, że w tym przypadku obowiązywał miesięczny termin administracyjny na jej udzielenie. Pan minister po miesiącu poprosił o przedłużenie terminu odpowiedzi, do czego miał prawo. Jednak po kolejnym miesiącu, był już do tego ostatecznie zobligowany. Nie udzielając odpowiedzi po terminie upływającym w kwietniu, pan Sienkiewicz naruszył przepisy prawa administracyjnego. 

================================================
 

http://www.rmf24.pl/fakty/polska/news-rzad-milczy-ws-wspolpracy-polskich-i-rosyjskich-specsluzb,nId,971806