W latach 70 tych i 80 tych Korea Północna dokonała porwań co najmniej 13 Japończyków i jednego Koreańczyka z południa.
Padali oni łupem koreańskich sił specjalnych. Uprowadzeń dokonywali bezpośrednio z terytorium obcego kraju. Jedna z najmłodszych ofiar reżimu Kim Ir Sena była kilkuletnia wówczas dziewczynka Megumi Yokota. Razem z innymi uprowadzonymi obywatelami swojego kraju trafiła do Korei Północnej gdzie po uzyskaniu pełnoletniości prawdopodobnie udzielała lekcji synowi Kim Jong Ila. Przez wiele lat północnokoreański reżim zaprzeczał informacjom jakoby uprowadzał obcokrajowców. Po protestach rodzin uprowadzonych w 2002 roku pomimo toczących się negocjacji w sprawie broni atomowej rząd Jonichiro Koizumiego oficjalnie zażądał od władz w Pjongjangu wyjaśnienia losu porwanych Japończyków. Początkowo rząd Korei Północnej twierdził że wszyscy uprowadzeni nie żyją. Jednak po przeprowadzonych negocjacjach Korea Północna Zwolniła 6 pozostających przy życiu Japończyków. W sprawie uprowadzonej do Korei Północnej Megumi Yokoty został wysłany zespół śledczy by ustalić przyczynę jej śmierci. Szacuje się że uprowadzono ponad 100 osób. Pozostali uprowadzeni Japończycy nie żyją lub ich los nie jest dokładnie znany. A rząd Japonii nie podjął działań zmierzających do wyjaśnienia ich losu i ich uwolnienia lub też sprowadzenia prochów do kraju.
