( fauxpassius calamitas ) to takie zwierzątko, całkiem jak kot, tylko inne. Miłe nawet, jak się je ogląda baraszkujące na łące. Jak tylko wlezie do domu, albo zobaczy ludzi, zaraz coś głupiego zrobi. Irytujące koszmarnie. Występuje w kilku odmianach:
- bojowej (fauxpassius calamitas militans) walczy ze wszystkimi o wszystko i zawsze ma rację. Jest zdziwiony, jak przegra. I nigdy to nie jest jego wina
- szlachetnej (fauxpassius calamitas nobilis) potrafi palnąć każde głupstwo i obrazić każdego. Uważa, że powinno to ujść mu na sucho, bo jest rodowodowy. Niektóre podgatunki oczekują wdzięczności od obrażanych. I aplauzu dla dowcipu.
- upierdliwej (faupaxius Gerontion horribilis) od urodzenia wygląda staro i wrednie. Ma skłonność do pouczania wszystkich dookoła. Z wiekiem narasta skłonność do obrażania i nawet dowcipny neologizm Tuwima potrafi wykorzystać jako broń. Oczekuje wdzięczności zawsze i od wszystkich. Pozbawiony laurki pluje jadem
- hybrydowej: mieszanka wszystkich trzech. Dziedziczy wszystkie cechy przodków. W kolejnych pokoleniach ujawniają się one w dwójnasób. Nie do wytrzymania.
Gatunek zagrożony. Nawet ekoterroryści wykorzystują go tylko do ataków samobójczych.
Niektóre egzemplarze wykazują niezwykłe zdolności do mimikry. W środowisku ludzi potrafią się upodobnić do człowieka. Zaobserwowano nawet gafiki piastujące urzędy publiczne i startujące w wyborach. Część zoologów twierdzi, że liczba gafików jest z tej przyczyny niedoszacowana i naprawdę jest ich co najmniej tyle samo, co ludzi.
