O ile nigdy nie miałem wątpliwości, że S. Latkowski do najlotniejszych nie należy i dziwił mnie otaczający go nimb chwały "dziennikarza śledczego" to współautorstwo Pytlakowskiego sprawia, że całkowicie zmieniam o tym drugim zdanie. Oczywiście na niekorzyść. Film jest zrobiony nader przaśnie od strony montażu; wygląda to tak jakby budżet nie był zbyt imponujący. Podstawowy i oczywisty zarzut, to absolutne zignorowanie zasady wysłuchania drugiej strony. Jeśli już są wypowiedzi tej strony (np. Świączkowski), to pochodzą z innych wystąpień i są powiązane z ujęciami rozmazanej twarzy rodem z horroru klasy B. Czyżby Z. Ziobro - główny szwarccharakter filmu - nie chciał przedstawić swoich racji? Szczerze w to wątpię. Film nie wnosi prawie niczego nowego do stanu wiedzy na temat sprawy i brnie w nieuprawnione spekulacje. Jedyna ciekawostka to wątek znajomości Ocieczka z całym tym towarzystwem, ale nawet tego nie pociągnięto do końca. Głównym świadkiem jest tu właściciel stadniny, którego wypowiedzi nie weryfikowano np. poprzez dotarcie do innych osób, które by ją ewentualnie potwierdziły.
Panowie Latkowski i Pytlakowski nie pokusili się o zbadanie:
- dlaczego Blida miała w domu broń i czy miała na nią pozwolenie, dlaczego broń była w łazience, a nie jest to standardowe miejsce na przechowywanie rewolweru; jeśli nie była w łazience, to jak się tam znalazła;
- dlaczego broń była załadowana pociskami niepenetrującymi i jak to wpływa na ocenę całego zdarzenia;
- jaka była treść zarzutów przedstawionych B. Kmiecik;
- dlaczego w ogóle zatrzymano i jakie zarzuty przedstawiono córce Kmiecik, którą ta ostatnia miała, jak sama wyznała, ratować swoimi wyjaśnieniami - w ogóle wątek Kmiecik jest rozmyty i wygląda to tak jakby panowie nie wykazali się dociekliwością albo wybrali z wypowiedzi nagranych, tylko to co pasowało im do tezy;
- jaki jest obecny stan postępowań, których dotyczył film (w toku? umorzone? zawieszone?, poszły jakieś akty oskarżenia?);
- jakie były przyczyny nie dojścia do skutku ugody w sprawie pomiędzy Skarbem Państw a rodziną Blidów o odszkodowanie, o czym w ogóle się nie mówi w filmie i nie chodzi o to, żeby nie naruszać ich godności/żałoby, tylko, że Skarb Państwa - reprezentowany wszak już nie przez kaczystowskich siepaczy - nie dopatrzył się, jak można sądzić, żadnego naruszenia prawa w czynnościach przeprowadzanych w ramach tej realizacji i dlatego odrzucił wszelkie propozycja ugodowe, uznając że nie ma jakichkolwiek obaw o wynik ewentualnego powództwa;
- na ile ma potwierdzenie kwestia przewijająca się w mediach, tj. choroby/depresji B. Blidy, która to kwestia mogła mieć tu istotne znaczenie (to jest b. ciekawe i stanowi idealne pole do dziennikarstwa śledczego).
Oprócz tego bardzo nieprofesjonalnie odtworzono moment wejścia ABW. Przy realizacji zatrzymania/przeszukania nigdy nie pozwala się "zadzwonić do adwokata" delikwentowi, bo a nuż zadzwoni do jakiegoś współsprawcy i da mu sygnał niszczenia dowodów albo ostrzeże o zatrzymaniu, tylko dopiero po zatrzymaniu funkcjonariusz dzwoni sam pod wskazany numer. Prawda jest taka - a było to wielokrotnie podnoszone w mediach- , że Blidowie zadzwonili do adwokata ZANIM wpuścili funkcjonariuszy do domu. Wszystkie wypowiedzi były dobierane pod tezę, że (1) to nie było samobójstwo (2) nie było żadnych podstaw do zatrzymania.
Przedstawianie jako eksperta-świadka Janusza Kaczmarka, który daje dowody groteskowej ekspiacji (ja też wierzyłem w układ) to już Himalaje żenady. Amatorskie weryfikowanie wersji śledczej dotyczącej kąta strzału z p. Biedrzycką jako obiektem pokazowym przelewa czarę goryczy. Wiedziałem, że to będzie film propagandowy, ale można robić propagandę z głową a w filmie obu panów jest tyle nachalności, błędów warsztatowych, lukrowania, jednostronności itp. że nawet nie można tego nazwać nieobiektywnym, bo to się w ogóle nie poddaje kategoryzacji z punktu widzenia takiego kryterium.
