W sieciowej księgarni gazetę sprzedaje mi młoda dziewczyna w T-shircie ze sterowcem i dużym napisem LED ZEPPELIN.
W czasach gdy ja kończyłem liceum, muzyka sprzed czterdziestu lat była dla mnie zwyczajnie niesłuchalna. Trudno mi też sobie wyobrazić by ktoś wtedy nosił na ubraniu znaczek z Mieczysławem Foggiem czy Glennem Millerem, Billie Holiday doceniłem też znacznie później. Liczył się rock, błyszczący pop i słodkie disco na imprezach, ekscytowały nowości z list przebojów, tą muzykę uważaliśmy za naszą także dlatego, że była czymś innym niż muzyka z poprzednich dekad.
Zawsze można powiedzieć, że kasjerka z księgarni miała po prostu dobry gust, ale może też jest tak, jak chce David Byrne, że w muzyce rozrywkowej następuje koniec historii muzyki. Można wciąż miksować i przestawiać, ale nie przynosi to przełomu i nowej jakości. Może coś jest na rzeczy, skoro dzisiejsze nastolatki są fanami muzyki z czasów ich rodziców, albo nawet dziadków?
