Wojciech Cejrowski rzadko zostawia ludzi obojętnymi. Albo się go lubi albo nienawidzi. Jednak trzeba przyznać, że jest wyjątkową osobowością. O jego wydanej jakiejś czas temu biografii przypomniał mi Wojciech Reszczyński, który w proteście przeciwko "usalonowieniu" nagrody oddał swoją statuetkę Wiktora. Reszczyński wspomniał też, że na przykład taki Cejrowski nagrody takiej nie ma szans dostać. Jako druga do wspomnienia o Cejrowskim skłoniła mnie pani dyrektor teatru - nomina sunt odiosa- która raczyła obrzucić niewybrednym epitetem nowo obranego papieża. Jak skończy się dla niej ten wybryk? Czy ktoś będzie ją ścigał jak Cejrowskiego za obrazę prezydenta Kwaśniewskiego?
Z książki "Cejrowski. Biografia" Grzegorza Brzozowicza dowiadujemy się, że obywatel Cejrowski nie tylko nie ma szansy na nagrody, ale na równe traktowanie w sądach także. Naprawdę wielkie emocje budzą historie sądowych sporów Cejrowskiego, w których próbował walczyć o prawo do wolności słowa i prawicowych przekonań w rzekomo wolnej Polsce. W starciu z "salonem" nie miał szans i to najbardziej gorzka lekcja z jego biografii. Autor mówił: "Mnie ta postać autentycznie fascynuje. W trzecim rozdziale jest opisana historia jednego z największych sporów, jakie odbyły się w Polsce w latach 90-tych. Sporu, w którym uczestniczyła jedna osoba, a przeciwko niej stanęła cała machina propagandy i mediów postpeerelowskiej rzeczywistości. I on sam walczył i wyszedł z godnością. Wyciągnąłem sprawy z Gazety Wyborczej, akta sądowe. Za obrazę prezydenta Kwaśniewskiego za Wojtkiem Cerowskim wysłano list gończy. Były trzy osoby, za którymi wysłano listy gończe, dwaj pozostali to gangsterzy. On był absolutnie zaszczuty."
Co do samej biografii, Brzozowicz dość szczegółowo przedstawia pochodzenie i niecodzienne życie naczelnego kowboja RP. Wygląda na to, że w tak niezwykłej rodzinie musiał urodzić się tak oryginalny, pewny siebie i zaradny mężczyzna. Lektura będzie szczególnie interesująca dla ludzi z pokolenia WC, bo dzięki niej odżyją ich własne wspomnienia licealnych antykomunistycznych akcji i milicyjnych represji. Dla tych, którzy szukają tu materiału do plotek, informacje są znikome. Pan Cejrowski dobrze chroni własną prywatność. Na miano pełnej biografii ta książka nie zasługuje, bo za mało w niej kompletnych informacji, ale w końcu na temat żyjącego człowieka nieetycznie byłoby pisać o wszystkim. Jest to jednak pełna wigoru i właściwej Cejrowskiemu energii opowieść o prawdopodobnie najbardziej oryginalnym, samodzielnie myślącym, a równocześnie dość aroganckim i pyszałkowatym facecie, który nie da sobie w kaszę dmuchać.
Można powiedzieć, że jeśli lubicie Cejrowskiego, będzie to pyszna lektura, jeśli wprost przeciwnie – ta książka podsyci waszą niechęć lub … zmienicie zdanie. W każdym przypadku warto.
